A5 schreef op 26 oktober 2014 00:26:
[...]
Dat is een lang verhaal. Ik ben begonnen met handelen in 1983, op de commodity futures market. Een harde leerschool, vanwege de enorme hefboom. Mijn eerste transactie was een longpositie in goud, op aanraden van een vriend die van die handel leefde. De volgende dag werd ik uitgestopt, verlies een maandsalaris. Nu zou ik die longpositie nooit meer zijn aangegaan, omdat de stijging van goud, het koerspatroon, zo vermoeid oogde. Dat is waar ik nu het eerst naar kijk, het koerspatroon. En daar gebruik ik nauwelijks indicatoren voor. Maar dat is puur ervaring. Peerke zal er om lachen, maar bepaalde patronen roepen dan iets op, alarmsignalen. Velen zeggen dat angst een slechte raadgever is, maar daar ben ik het volstrekt mee oneens. Angst is een waarschuwingssignaal en door ervaring heb je geleerd ergens bang voor te zijn. Als indicatoren zou je bij een vermoeid ogende stijging de RSI kunnen gebruiken: een dalende RSI bij stijgende koersen. Maar bij mij is primair het gevoel van: dit ziet er niet goed uit. En nogmaals, dat krijg je alleen door ervaring.
Een dergelijk gevoel, ondersteund door patroonherkenning, had ik bij Imtech toen de koers rond €17 was. Ik voorspelde toen een koers van €10, voor de verwatering. Ik werd voor gek verklaard. En toen dat uitkwam zeiden de slechte verliezers dat het een toevalstreffer was.
Hetzelfde bij AM , AF-KLM. Bij Philips voorspelde ik ook een forse daling, met koersdoel. Dat kwam niet uit door de berichten over de spliting, daar zat ik dus goed fout. Nu gaat de koers weer meer naar het door mij voorspelde koersdoel. Ik zit trouwens wel vaker fout. Maar als de koersontwikkeling niet volgens mijn hypothese is, kap ik de positie onmiddellijk af.
De AEX-index begon vermoeid te raken, om je vraag te beantwoorden. Dat was het begin om mijn koersdoel te formuleren. En nu stop ik even, het is al laat. Maar nogmaals, het begint bij herkenning, patronen die angst oproepen, ervaring.