katzenkop schreef op 20 december 2012 22:41:
[...]
Fred, je slaat de spijker op de kop. Kun je je nog de BKR herinneren? De opvolger van de contraprestatieregeling voor beeldende kunstenaars. Daar konden "kunstenaars" hun werk inleveren in ruil voor een uitkering.
Dat liep zodanig uit de klauw dat de (lokale en regionale) overheden niet meer wisten waarheen met die rommel, want de kunstenaars leverden natuurlijk vooral de onverkoopbare troep in (eens per maand) en verkochten het betere werk onder de hand aan particulieren. Daar kraaide geen haan naar. De ambtenaren die het werk in ontvangst namen hadden geen flauw benul van kwaliteit, en de commissies die dat moesten bewaken konden de hoeveelheden niet aan. Schilderijen stonden in tiendubbele rijen op de zolders van o.a. gemeente- en provinciehuizen stof te vangen, en vooral de lijsten raakten beschadigd.
Uiteindelijk werden ze cadeau gegeven aan "instellingen van algemeen nut" waar ze vaak i.v.m. plaatsgebrek toch al hingen (in bruikleen). Grote aantallen werden in de jaren '80 en '90 ook op openbare veilingen gegooid, waar heel weinig animo voor was. Uiteindelijk zijn ze er maar van ellende mee opgehouden.
Ik weet nog dat ik in een overheidsgebouw de weg kwijtraakte en op een overloop op de bovenste verdieping terechtkwam. Daar stonden tientallen schilderijen tegen de muur aan. Terwijl ik ze vluchtig bekeek kwam er iemand langs die vroeg of ik er één of meer van hebben wilde. Dat heb ik kategorisch geweigerd, want mijn integriteit is mij altijd dierbaar geweest. Maar hoevelen zouden er gewoon een mee naar huis genomen hebben? Geen haan die er naar kraaide.
Ik heb zelf later op enkele veilingen wat aardige dingen voor een habbekrats gekocht, want ik vond dat ik daar via de inkomstenbelasting toch al aan meebetaald had. Die heb ik dan weer in Duitsland verkocht, waar ze denken dat haast elke "Holländer" een Rembrandt is. Dat was mijn manier om iets terug te pakken van de 72% IB in die tijd, en dat zelfs nog helemaal legaal.
Nu kun je natuurlijk zeggen dat ze deze "kunstenaars" geen bijstandsuitkering gegeven en dus daarop bespaard hebben (tegenwoordig is het wél een bijstandsuitkering), maar omdat er niet of nauwelijks gecontroleerd werd op de uitvoering is er jarenlang op heel grote schaal mee gefraudeerd.
Een van de vele voorbeelden waar belastinggeld op aandringen van een betrekkelijk kleine cultuurlobby (en welke politicus wil nu openlijk toegeven een cultuurbarbaar te zijn?) meer dan 30 jaar lang over de balk gegooid is.