Af en toe begin ik steeds meer het spoor bijster te raken over wat ik allemaal zie en hoor.
Daarom ben ik afgelopen vrijdag maar afgereisd naar onze hoofdstad om daar zelf de situatie maar eens gade te slaan.
Ik had een dalurenkaartje op de kop getikt voor 19 Euries waarmee ik een stedentrip kon maken en tevens getrakteerd zou worden op een broodje en wat te drinken bij Bakker Bart.
Het voordeel van zo'n kaartje is dat je niet zo vroeg weg kunt gaan en dus niet zo vroeg je bed uit hoeft, en daarom kwam ik dus wat later binnen bij de Beurs van Berlage om daar de Beleggersfair bij te wonen zonder enige vorm van stress.
Direct bij binnenkomst kwam ik daar een bekende tegen waar ik de hele avond naast gezeten had tijdens de Hollandse Aandelenavond, hij was blij dat hij mij weer zag en zei, we gaan er een mooie dag van maken.
Als eerste zijn we naar de stand van Think Etf's gelopen voor een kop koffie, deze smaakte daar vorig jaar ook uitstekend.
We hebben wat bijgekletst, en ik zei, kom, we gaan eerst Martine van Fintessa eens flink op de hak nemen om te vragen hoe het met GE gaat, helaas was ze niet erg spraakzaam.
Vervolgens hebben we maar eens een inspectie ronde gemaakt over de beursvloer en gekeken welk zooitje ongeregeld er dit jaar weer stond.
Om het eerlijk te zeggen, het was weinig soeps, wel was Flatex de grote publiekstrekker.
Dhr. Sonnema deelde daar gratis Bratwuersten uit, leider ohne Schnaps, jawohl wir schnappen das, alleen de zon komt voor niets op.
Ik raakte ook nog in gesprek met een verkoper die obligaties op huizen poogde te verkopen.
Zelf vertelde ik direct tegen hem, ik koop alleen spul waar je eigenlijk direct met één druk op de knop vanaf bent als het helemaal fout gaat en vind de huizenprijzen eigenlijk flink uit het lood geslagen.
Lachend zei hij tegen mij, je hebt helemaal gelijk, de prijzen zijn over de top, maar toch zijn er nog genoeg mensen die graag in zee gaan met mij omdat de spaarrentes voor altijd onder water zullen blijven staan.
De zorgen zijn voor later als de afrekening volgt.
Verder was het dikke meuk en er werden ook nog sessies gegeven door zelfbenoemde goeroes die volgens eigen zeggen altijd mega rendementen behalen.
Nico Bakker stond er ook, ik mag hem eigenlijk wel, hij is ook al op leeftijd.
Hij was de enige die bewegende beelden toonde van de beurskoersen, en je kunt zeggen van hem wat je wilt, ik vind hem een sympathieke man, hij is altijd vriendelijk, en neemt altijd de tijd om hopeloze beleggers volgens zijn marktlens het verloop van de koersen te voorspellen.
Hij is de rots in de branding.
's Middags stuitte ik ook nog op Nico Inberg, een mooie gast, en we hebben het over van alles en nog wat gehad, zijn toppers op de Hollandse Aandelenavond zijn tot op heden nog niet echt een succes, ja, ik heb ze op de kaartje van IEX opgeschreven en ik kan er dagelijks naar kijken.
Hij gaf het ook wel aan, door alles sores wereldwijd is er op de koersen geen peil meer te trekken.
Maar het kan altijd slechter, kijk naar de toppers van Jos Versteeg, normaal is hij altijd aanwezig, nu schitterde hij door afwezigheid.
Ik heb met Nico ook nog gesproken over de zondagmorgen activiteiten omdat de hond van Harry Mens plotseling in beeld verscheen, blijkbaar zijn we beiden heel actief.
Ook heb ik Nico nog gevraagd wanneer ze weer eens een feestje organiseren voor de IEX leden, beiden hebben we er wel zin in.
Geheel toevallig liep ik Peter de Vries wat later ook nog tegen het lijf en raakte in gesprek met hem, ik vroeg nog aan hem, wanneer komt er weer eens een IEX feestje, hij verschoot van kleur, reageerde als de bonte hond, en ging er in een noodgang vandoor.
Thuis lees je dan wat de reden is.
Ik was er ook helemaal doorheen, na een laatste Bratwuerst en een kop koffie ben ik er ook vandoor gegaan nadat ik nog een tas gejat had op de stand van Goldman Sachs, en heb nog even een stukje door de winkelstraten gelopen.
Bij Mannekenpis, nee niet in Brussel, het is slechts een frites-kraam in Amsterdam, stond een enorme rij met Chinezen die bijna tot Beursplein 5 reikte.
Het was werkelijk verbazingwekkend.
De terugreis met de trein verliep niet volgens schema.
De trein kwam veel te laat aan en vele reizigers raakten flink in paniek, mij boeide het weinig, ik hoefde toch niet meer over te stappen richting mijn eindbestemming.
Toen de trein eindelijk aankwam moesten er eerst vele jonge klimaatactivisten die volgens mij nog op de lagere school zitten uitstappen.
Het was een zooitje, ze werden begeleid door zo te zien hoogopgeleide jonge vrouwen die ze flink zaten op te hitsen.
De trein kwam waarschijnlijk uit Den Haag, en als je bij elke tussenstop dit soort taferelen hebt is het ook wel duidelijk waardoor de vertraging veroorzaakt is.
Ik kwam uiteindelijk aan op het station in ons te grote dorp en had inmiddels een grote honger, in Amsterdam hebben ze op het stationsplein en wijde omgeving geen Bakker Bart, wij hebben er wel één.
Daarna ben ik te voet huiswaarts gegaan, ik heb mij prima vermaakt.