Herna Nooitgewild schreef op 2 februari 2021 01:03:
Alweer even geleden op 11 juni 2020 is er een uitspraak gedaan welke betrekking had op de verleende vergunning aan PostNL om Sandd over te nemen, zoek op ECLI:NL:RBROT:2020:5122
Sinds dat moment kom ik regelmatig
stupide en onnozele berichtgeving tegen m.b.t. deze rechtszaak. Dit varieert van
onschuldige dommigheid van het AD tot
tendentieuze misinformatie van de altijd betrouwbare en objectieve Yteke de Jong die haar centjes bij de Telegraaf verdient.
Bijvoorbeeld:
Rechter haalt streep door vergunning voor fusie PostNL en Sandd
''De zegsman weigert in te gaan op scenario’s over het eventueel wel moeten ontvlechten van de postbedrijven.''Heelaas kom ik het in mindere mate ook tegen in 'analyses en adviezen' die ik bij mijn broker weergegeven zie worden. De tendens is daar dat de beroepszaak die door de marginale postbedrijfjes is ingediend als een aanhoudend risico wordt beschouwd, zonder dat dan wordt weergegeven hoe dit het aandeel nadelig zou kunnen treffen.
Ik heb nu al 2 jaar >30k stukken PNL en ben daarnaast vooral een doorgewinterde jurist bestuursrecht. En pas als je daar verstand van hebt ga je jezelf irriteren aan de berichtgeving, laat mij het geparafraseerd toelichten.
Alle besluiten van de overheid moeten voldoen aan de algemene beginselen van behoorlijk bestuur, dus ook de aan PostNL verleende vergunning. Belanghebbende kunnen altijd bezwaar maken tegen een besluit. In dit geval hebben enkele marginale postbedrijfjes bij de rechter hun ongenoegen geuit over de vergunning c.q. de overname. Terecht voelen deze partijen op hun klompen aan dat de overname niet in hun voordeel is en zij voor dezelfde dienst op termijn meer geld zullen moeten betalen, wat wellicht hun verdienmodel terminaal maakt. De rechter heeft allereerst vastgesteld dat de postbedrijfjes inderdaad belanghebbende zijn, het besluit heeft directe impact op hun bedrijfsvoering. Daarnaast heeft de rechter de totstandkoming en de inhoud van het besluit getoetst. Daaruit bleek dat de staatssecretaris bij de totstandkoming van het besluit onvoldoende rekening heeft gehouden met de belangen van de postbedrijfjes, zij hebben hun zienswijze onvoldoende naar voren kunnen brengen en derhalve is geen sprake van een goed gemotiveerde belangenafweging. Het door de postbedrijfjes ingestelde beroep is daarom gegrond, en het besluit is vernietigd. De staatssecretaris is in hoger beroep gegaan.
Dit is goed nieuws voor de postbedrijfjes, zij zijn een stap dichter bij hun doel: een claim indienen bij de staatssecretaris voor de financiële schade die voortvloeit uit de vergunning voor de overname. Maar zover is het nog niet, er is in ieder geval nog een hoger beroep.
Mijn mening is dat het hoger beroep kansrijk is, omdat het beroep weliswaar terecht gegrond is verklaard en het besluit terecht is vernietigd maar de rechtsgevolgen hiervan in stand hadden moeten blijven. Dit maakt niet veel uit, blijkt uit het navolgende.
Feit is dat de staatssecretaris vrij gemakkelijk de nadelige uitspraak van de rechtbank had kunnen voorkomen door hangende het beroep een nieuw besluit te nemen waarbij de door belanghebbende geconstateerde gebreken konden worden geheeld. Dit kan echter nu nog steeds, en dit is waarschijnlijk ook de reden dat het hoger beroep momenteel 'on hold' staat. Er wordt op het miniserie druk geschreven aan een nieuwe vergunning waarbij heel duidelijk onderzocht en gemotiveerd wordt wat de belangen van de postbedrijfjes zijn en hoe deze zich verhouden in een afweging van het algemeen belang van een betrouwbare en toekomstbestendige UPD. Dit nieuwe besluit zal onderdeel gaan uitmaken van het hoger beroep en alsdan zal er in hoger beroep worden geconcludeerd dat er niet langer sprake is van een schending van de rechten van belanghebbende. De vergunning aan PostNL zal dus uiteindelijk in stand blijven, alleen de motivering zal worden heroverwogen zodat blijkt hoe er rekening is gehouden met de belangen van de postbedrijfjes.
Het meest verstrekkende gevolg van de hele rechtszaak is dat de postbedrijfjes een schadevergoeding kunnen claimen van de staatssecretaris. Dit is op geen enkele manier van belang voor het aandeel PostNL.
Hijgerige types als Yteke de Jong misbruiken het gebrek aan kennis over het bestuursrecht als brandstof om onzekerheid te suggereren en te zinspelen op irreëele gevolgen zoals terugdraaien van de overname.
Dit scenario is net zo reëel dat als Yteke na haar scheiding verwacht dat de 50% DNA van haar ex uit hun kinderen verdwijnt.
Alles overziend is de rechtszaak enorm spannend voor de desbetreffende postbedrijfjes, voor hun is het einde oefening met of zonder claim bij de staatssecretaris. Maar voor de overname van Sandd door PostNL bestaat er geen gevolg. Ik voelde mij toch verplicht geïnteresseerden in een nutshell te voorzien van een genuanceerder beeld over de rechtszaak. Maar laat ook vooral jou licht op de zaak schijnen!