@ff,
in de offshore industrie proberen we, nou ja, ik nu niet meer, om de kansberekening te verslaan. Daar wordt van alles bijgehaald, "ad nauseam" en vaak werkt dat wel. Hier, misschien, dus niet, het kan verkeren en echt onverwacht is het ook niet. Jammer alleen dat het SBMO overkomt.
Een "crack" kan van alles zijn, eigenlijk teveel om op te noemen. Een poging:
Structural, from "primary steel" tot "stairways".
Piping, van ingewikkeld "alloyed steel" tot het spreekwoordelijke "pisbakkenijzer".
Equipment/fundamenten, kan van alles zijn.
Zonder meer informatie is er geen zinnig woord over te zeggen.
Wel weet ik (voorbeelden die niet genoemd kunnen worden), dat men in sommige gevallen de scheuren laat voor wat ze zijn (die zitten er dus nu nog, vele jaren na ingebruikname van de installatie en zonder probleem). Analyse erop loslaten (kost een beetje), waarvan de conclusie is: "Kan geen kwaad, laat maar zitten", of “Fit for purpose”.
Mij zijn gevallen bekend van zeer grove corrosie in leidingen, waarover besloten is het maar zo te laten, omdat de reservoirdruk zoveel lager was, dat het resterende deel van de materiaaldikte nog sterk genoeg was voor de huidige druk, “Fit for purpose”.
Meestal zijn scheuren wel te repareren. Ik herinner me een vat, 100mm dik staal, 9m diameter, dat gerepareerd moest worden. Vanwege dikte/materiaalsoort, was PWHT (warmtebehandeling bij ~620C) nodig. Een klein stukje (de fysieke reparatie, 15cm) warmtebehandelen geeft meer spanning dan er oorspronkelijk in zaten en dus moest de hele diameter gedaan worden. Zoiets zou in het schip, aan de "turret" wel een paar stuivers kosten. Daarnaast veel tijd in voorbereidingen (half jaartje?)(b.v. uitbouwen van deel installatie, om er zelfs maar bij te kunnen komen).
Iets dergelijks ook in Spanje meegemaakt. Wilden ze niet luisteren en mochten ze daardoor een oven bouwen van 20x20x3m, onverstandig zijn kost klauwen met geld.
Nu geloof ik niet dat SBMO onverstandig is, ze hebben vast alle specificaties gevolgd, alle vereiste procedures gekwalificeerd en planning/voorbereiding/”dry runs” gemaakt en die natuurlijk door de klant goedgekeurd gekregen (niet dat dat veel betekent).
En vlak die eisen voor kwalifikatie van een material/process/methode niet uit. Een “full size” vermoeiings proefje op een 8” leiding is niet niks. Staat daar een 9m pijp van 8” een dag of wat op en neer te schudden (en dat dan een aantal keren, op verschillende stukken en diameters/diktes). Of een “full size” buigtest (heen en weer) op zo’n leiding die door de “reel” methode gelegd wordt (toch ook een lengte van ~15m), waarna dan het material getest moet worden.
Nou ja, je snapt dat we (ze) niet over een nachtje ijs gaan.
Volgens mij zou het niet mogelijk moeten kunnen zijn om bij een enkele partij de technische “schuld” neer te leggen.
Wie de juridische (financieel) verantwoordelijkheid heeft?, ik heb geen idée. Wat we wel weten, is dat een rechtzaak jaren duurt (ref. Yme) en dat Ichtys lang voor de uitspraak in werking gesteld zal zijn, moet wel: investering is te groot.
Offshore is meer dan een volatiele aandelenkoers.
Have fun.