Als dusdanig moedig ik in algemene betekenis het eens rustig bezoeken van een AVA aan, eventueel inclusief het stellen van goede, zinnige, relevante vragen aan de verantwoordelijken, maar de "eindbalans" wijst er niet op dat betrokkene graag wil begrijpen wat te respecteren maatschappelijke doelen zijn. Dat het niet altijd alleen maar om de knikkers gaat.
De selectieve "eindbalans" is bijvoorbeeld onvolledig, want er ontbreekt dat iedere minderheidsaandeelhouder spotgoedkoop de zoo en receptie kan bezoeken. Het staat hier volkomen terecht onder "Vastgoed", maar eigenlijk is het "Maatschappelijk vastgoed". Je kunt profiteren van de unieke beursnotering, maar je kunt die ook tevergeefs proberen aan te vallen. Het verslag onderstreept het bedoelde beeld, met aandeelhouders die het spel (de zoo) leuker vinden dan de knikkers (de vzw blijvend opzadelen met hogere kosten om, als passant, de waarde van het vastgoed te incasseren). De auteur vindt het vastgoed leuker dan de zoo, maar dan is het zinloos om erin te beleggen (deed hij niet), en dan zijn er zinnigere AVAs om te bezoeken. Merk op dat ik de zoo of het beleid niet verdedig maar duid; de Antwerpse zoo heb ik nog nooit bezocht. Dit is een maatschappelijke belegging, en zo'n sporadische stadse vragensteller is dan toch vergelijkbaar met iemand die als nieuwe dorpsbewoner niet helemaal respecteert waarom het zangkoor maar €120 huur per jaar betaalt voor hun oefenruimte in het multifunctionele dorpshuis.
Het vastgoed is weliswaar een gigantische on-topic stille reserve, maar het is extreem onwaarschijnlijk dat iemand met deze aandelen aan dat vastgoed kan komen. Zelfs juridisch zie ik, flexibel meedenkend met eventuele roofkapitalisten, geen enkele ruimte in de subjectieve, onvolledige, selectieve "eindbalans".
De KMDA is er voor de KMDA, bijna 100% van de aandeelhouders zal de zoo en de jaarlijkse receptie waarschijnlijk leuk vinden, je kunt vooraf weten waaraan je begint, het bijzondere "dividend" is een compensatie, en het zal niet gaan lukken om bijvoorbeeld een duurzaam hogere huur door subsidieverschaffers te laten betalen. En de KMDA beroven van hun stille reserve, en er indirect vandoor gaan met subsidies. Op papier kan dat, maar in werkelijkheid niet.