Opmerkelijk faillissement krijgt na elf jaar vervelend staartje voor topman beursfonds
Gerben van der Marel
Opmerkelijk faillissement krijgt na elf jaar vervelend staartje voor topman beursfonds
Gerben van der Marel
Amsterdam
Het is voorjaar 1996 wanneer textielbedrijf Spinnerij Nijverdal uit Almelo in zwaar weer komt. Het veel grotere bedrijf Ten Cate doet veel zaken met Spinnerij. Voor een te verwaarlozen bedrag mag Ten Cate het bedrijf overnemen van directeur Willem Cornelisse.
Ten Cate doet dat niet. Wel komen twee investeerders uit de omgeving van Ten Cate in beeld.
Het gaat om Paul S. uit Wassenaar, een oud-McKinsey-consultant die investeert in bedrijven en vastgoed. De ander komt uit het Belgische Brasschaat. Het is Peter van Z., in die periode de rechterhand van Willem Cordia. Deze investeerder en oud-havenbaron financierde destijds de managementbuy-out van Ten Cates technical Fabrics. Hier is op dat moment de jonge en ambitieuze Loek de Vries directeur. Anno 2007 is De Vries al bijna tien jaar met veel succes de baas van heel Ten Cate.
Het drietal S., Van Z. en De Vries speelt de hoofdrol in een opmerkelijke geschiedenis uit 1996 die ruim tien jaar na dato opeens weer bovendrijft. Dat komt omdat het Openbaar Ministerie (OM) een omvangrijk onderzoek blijkt te doen naar mogelijke fraude rond de Spinnerij Nijverdal-transactie.
In 1996 gaat de Spinnerij failliet. In juni van dat jaar koopt de Antilliaanse vennootschap Atomota van Paul S. een deel van de curator. Het bedrijf is geschoond als hij f 2,6 mln betaalt voor de betere delen van de Spinnerij. Enkele weken later is er alweer een nieuwe transactie. Ten Cate koopt het bedrijf alsnog voor f 7 mln. Dat is bijna drie keer zo veel. Opvallend, maar het hoeft geen fraude te zijn.
Dat het bedrijf meteen wordt doorgestoten aan Ten Cate lijkt wel op een opzetje, zo schrijft de Twentse pers in 2000. 'We hadden het allemaal vooraf geregeld', geeft Paul S. destijds toe in het blad Twentevisie. Toenmalig curator R. Wilderink voelt zich 'bedonderd'. In 2000 legt het blad ook aan De Vries de vraag voor of 'er verdiend is' aan de affaire rond Spinnerij Nijverdal. 'Ik begeef me op glad ijs als ik antwoord geef op die vraag', zegt de Ten Cate-topman.
Het OM vermoedt dat De Vries zélf samen met zijn maten Van Z. en S. de inkomsten van de bliksemtransactie buiten het zicht van de fiscus onderling verdeelde, zo bleek woensdag bij een zitting in een gelieerde fraudezaak.
Justitie heeft ontdekt dat er verdachte betalingen hebben plaatsgevonden, versluierd via een aantal buitenlandse vennootschappen. Het OM diende wereldwijd rechtshulpverzoeken in om te achterhalen wie de begunstigden waren van de f 5 mln die is verdeeld. Dat is het verschil tussen aankoopprijs en de prijs waarvoor Ten Cate de Spinnerij kocht.
Uiteindelijk geeft Luxemburg inzage in bankgegevens. Daaruit blijkt dat De Vries, zoals het OM eerder vermoedde, achter de rekening schuilgaat van de Panamese vennootschap Savin Holding SA. Het gezelschap gebruikt verder een Liechtensteinse vennootschap en een trustmaatschappij.
Justitie denkt dat het spoor van onduidelijke vennootschappen een rookgordijn is. Het legt de mysterieuze betalingen voor aan betrokkenen. De Vries ontkent aanvankelijk iets te maken te hebben met het Panamese bedrijf. Maar in de ogen van justitie is hij gaan draaien. Inmiddels erkent hij f 1,6 mln gehad te hebben. Maar die had hij te goed uit een eerdere transactie, zegt hij.
Of De Vries in 1996 daadwerkelijk zijn 'vrienden' een deal gunde voor een extraatje van f 1,6 mln, zoals het OM vermoedt, wordt nader onderzocht. De komende tijd worden achter gesloten deuren getuigen gehoord. Ze zijn mede opgeroepen door de verdediging om de nieuwe verklaringen van De Vries te onderbouwen.
Voor het OM is de zaak vooral fiscaal van karakter. Centraal staan de 'winsten' die mogelijk buiten het zicht van de fiscus zijn gehouden. Nader onderzocht wordt of er in het geval van De Vries ook sprake kan zijn van niet-ambtelijke omkoping. Ook met de eerdere bewering dat hij niets te maken had met de Panamese vennootschap kan De Vries in problemen komen. Gekeken wordt of er sprake is van meineed.
Voorlopig is het nog niet zover. Terwijl medeverdachten Van Z. en S. waarschijnlijk in het eerste kwartaal van 2008 moeten voorkomen is het onduidelijk of en wanneer De Vries aan de beurt is. Hij laat via zijn advocaat Cees van Bavel weten in Azië te zijn. Voor een reactie is hij onbereikbaar.
Officier Van Dis onderstreept dat het een complexe zaak is met de nodige risico's van mislukking. Een voordeel voor beide partijen kan zijn dat de rechter in Den Haag, die allereerst de zaak tegen S. en Van Z. behandelt, bekend is met de materie. Het is oud-beursfraudeofficier Henk de Graaff.
Investeerder Paul S. betaalt f 2,6 mln voor delen van Spinnerij Nijverdal. Ten Cate neemt het kort erna over voor bijna drie keer meer
Copyright (c) 2007 Het Financieele Dagblad
Auteur(s): Marel, G.J. van der
Artikelvolgorde: 0
Paginanummer: 17
--- LAATSTE NIEUWS ---
13-9-2007 Verleden achtervolgt baas Ten Cate
13-9-2007 OM: fraude topman Ten Cate
DE KRANT
Amsterdam
Het is voorjaar 1996 wanneer textielbedrijf Spinnerij Nijverdal uit Almelo in zwaar weer komt. Het veel grotere bedrijf Ten Cate doet veel zaken met Spinnerij. Voor een te verwaarlozen bedrag mag Ten Cate het bedrijf overnemen van directeur Willem Cornelisse.
Ten Cate doet dat niet. Wel komen twee investeerders uit de omgeving van Ten Cate in beeld.
Het gaat om Paul S. uit Wassenaar, een oud-McKinsey-consultant die investeert in bedrijven en vastgoed. De ander komt uit het Belgische Brasschaat. Het is Peter van Z., in die periode de rechterhand van Willem Cordia. Deze investeerder en oud-havenbaron financierde destijds de managementbuy-out van Ten Cates technical Fabrics. Hier is op dat moment de jonge en ambitieuze Loek de Vries directeur. Anno 2007 is De Vries al bijna tien jaar met veel succes de baas van heel Ten Cate.
Het drietal S., Van Z. en De Vries speelt de hoofdrol in een opmerkelijke geschiedenis uit 1996 die ruim tien jaar na dato opeens weer bovendrijft. Dat komt omdat het Openbaar Ministerie (OM) een omvangrijk onderzoek blijkt te doen naar mogelijke fraude rond de Spinnerij Nijverdal-transactie.
In 1996 gaat de Spinnerij failliet. In juni van dat jaar koopt de Antilliaanse vennootschap Atomota van Paul S. een deel van de curator. Het bedrijf is geschoond als hij f 2,6 mln betaalt voor de betere delen van de Spinnerij. Enkele weken later is er alweer een nieuwe transactie. Ten Cate koopt het bedrijf alsnog voor f 7 mln. Dat is bijna drie keer zo veel. Opvallend, maar het hoeft geen fraude te zijn.
Dat het bedrijf meteen wordt doorgestoten aan Ten Cate lijkt wel op een opzetje, zo schrijft de Twentse pers in 2000. 'We hadden het allemaal vooraf geregeld', geeft Paul S. destijds toe in het blad Twentevisie. Toenmalig curator R. Wilderink voelt zich 'bedonderd'. In 2000 legt het blad ook aan De Vries de vraag voor of 'er verdiend is' aan de affaire rond Spinnerij Nijverdal. 'Ik begeef me op glad ijs als ik antwoord geef op die vraag', zegt de Ten Cate-topman.
Het OM vermoedt dat De Vries zélf samen met zijn maten Van Z. en S. de inkomsten van de bliksemtransactie buiten het zicht van de fiscus onderling verdeelde, zo bleek woensdag bij een zitting in een gelieerde fraudezaak.
Justitie heeft ontdekt dat er