wat daaraan toe te voegen?

geplukt van het web
willemshaven.web-log.nl/willemshaven/...

Gerard Sanderink op de tv
Afgelopen weekend zag ik een voormalig directeur van mij, Gerard Sanderink, op de lokale zender. Sanderink is de man achter Centric, een automatiseringsbedrijf, dat hij door aankopen groot probeert te maken. Het was geen boeiend of onthullend gesprek wat mij betreft. Ik hoorde en zag die bekende Sanderink-uitspraken en -mimiek. Vooral dat gezicht van die man, komt mij telkens boosaardig over. Hij vindt zelf dat "met geld nog meer geld verdienen" zijn grootste verdienste is. Gedurende de hele uitzending, ja ik ben blijven kijken luisteren naar die enge man, ging het louter over geld en Sanderink's zienswijze. Zo gaf hij ruiterlijk toe, dat hij zich als sponsor inhoudelijk met de voetbalclub De Graafschap bemoeit. Dat gaat zelfs zover, dat hij zich mengt in bijv. de opstelling voor de komende wedstrijd. Dat doet hij, omdat " elke boerenlul kan zien dat er iets niet goed zit in het elftal", aldus Gerard. En als De Graafschap toch verliest, dan deugt de trainer niet. Niet leuk voor de club en vooral niet voor de trainer. Maar ja, dat geld hè. Wel typisch des Gerards : je ergens mee bemoeien omdat je denkt dat je daar ook verstand van hebt en geld (en dus banen) als drukmiddel gebruiken. Dat doet hij bij Centric ook. Een vervelend karaktertrekje van Gerard, dat versterkt is n.a.v. zijn financiële hebberigheid en successen.
Mensen tellen niet bij Gerard. Het gaat louter om het geld. Daarom kan hij soms quasi aardig overkomen en opeens flink uithalen. Vaak tegen het asociale af. Gerard heeft niks met medewerkers, hun gezin en hun wel en wee. Een medewerker moet alleen keihard werken, net als Gerard zelf. "Ik hoef ze alleen op mijn manier aan te kijken en dan weten ze wel hoe laat het is!", zegt ie zelf met onheilspellende oogjes in het gesprek. Ook dat klopt. Er gaat iets onberekenbaars, venijnigs en dreigends van hem uit. Dat moet de medewerker het gevoel geven dat hij van hem bent en hem onvoorwaardelijk moet gehoorzamen. Ik moest ongewild aan de oorlogsverhalen van een oud verzetsman denken, als hij mij vertelde over de Duitse mentaliteit en gezagsverhoudingen. Gelukkig komen de meeste medewerkers tot een ander inzicht : enig sociale binding met een werkgever is toch wel belangrijk. En Centric als bedrijf? Een leuk bedrijf voor jonge honden, die aan het begin van hun loopbaan staan. Niet voor de oudere, meer ervaren mensen die respect, erkenning en sociale binding zoeken in een aangename werkomgeving.