Adviesjes, entertainment, bedrijfsuitjes, verzekeringen: u noemt het en de familie Kroon heeft het. Uit een reconstructie die het Financieele Dagblad maakte van de ondergang van beleggingshuis Van der Moolen komt een fijn staaltje belangenverstrengeling van Hans “Mr. van der Moolen” & zns naar voren.
Hans Kroon die Van der Moolen in de jaren negentig groot maakte, stapte in 1997 op als bestuursvoorzitter. In 2002 legde hij ook zijn functie als voorzitter van de raad van commissarissen vanwege een conflict met de toenmalige CEO Fred Böttcher. Als Richard den Drijver in 2006 wordt binnengehaald als redder van Van der Moolen, duikt Kroon ook snel weer op als diens persoonlijk adviseur, “voor het salaris van een bestuurslid”, aldus het FD. Dat is opmerkelijk want Kroon heeft nul ervaring met schermenhandel waar Van der Moolen zich op toelegt.
Avalon
Op advies van Kroon verstrekt Den Drijver een lening van €6 miljoen aan Avalon, het bedrijf van Gaby Kroon, inderdaad Hans’ zoon. Ook Hans zou nauw bij dit bedrijf betrokken zijn. Dat heeft hij zelf altijd ontkend maar het FD heeft de hand weten te leggen op een aantal e-mails. Daaruit blijkt dat er in februari 2008 twee keer bij Van der Moolen is vergaderd over een joint venture met Avalon en dat Hans Kroon aan beide vergaderingen deelnam namens Van der Moolen. Gaby Kroon zat bij de eerste bijeenkomst aan de kant van Avalon. Overigens loopt deze joint venture (Tradex) op niks uit.
Ook huurde Van der Moolen de bedrijven van Gaby en zijn broer Maurice in om luxe bedrijfsuitjes te organiseren, kort voordat het bedrijf failliet ging (u weet wel, die werkbezoekjes aan het circuit van Monaco en het stadion van Real Madrid, want dat praat toch makkelijker, in een informele sfeer). Hans was uiteraard ook van de partij.
De family man vergat ook zijn broer Jimmy niet, want Van der Moolen sloot een deel van zijn bedrijfsverzekeringen af bij diens bedrijf Kroon Assurantiën.
Te groot speelgoed
In de reconstructie laat het FD goed zien hoe de megalomane Richard den Drijver het bedrijf koersvast richt de ondergang leidt. Ook interessant is het stukje over president-commissaris Dolf van den Brink, oud-ABN Amro bestuurder en hoogleraar, die in 2007 de deur wordt gewezen nadat hij twijfels heeft geuit over de integriteit van Den Drijver. Van den Brink had namelijk opheldering gevraagd over “gepeperde rekeningen” van hotelovernachtingen van Den Drijver en schoonheidsbehandelingen voor zijn vrouw in New York. En over een rekening van het bureau dat de nieuwe CFO Michiel Wolfswinkel heeft geheadhunt à €300.000. Den Drijver had namelijk gezegd dat Wolfswinkel “via via” was gevonden. Een duur grapje, want Wolfswinkel vertrekt alweer na zeventien maanden.
Het wordt echt ruzie als Van den Brink tijdens een buitengewone commissarissenvergadering over de kwestie tegen Den Drijver zegt dat hij een “te klein jongetje is met te groot speelgoed”. Den Drijver ontploft. Niet lang daarna meldt Van der Moolen dat Van den Brink zich “om persoonlijke redenen” terugtrekt.