We maken het vandaag maar niet al te bont, het was weer een bijzondere week, er zijn heel wat vlieguren gemaakt door onze "leiers" die er niets van weten te bakken.
De eenheid is steeds verder te zoeken, het gelag wordt betaald door ons.
Door al deze sores raakt ons land steeds verder in verval.
Allemaal in de Drakie-Boot en genieten van Zuid-Amerikaanse schaars geklede meiden die op het kunststrand aan bal zijn.
Ons rariitenkabinet gaat volgende week al weer langdurig op reces na zich eerst te goed gedaan hebben aan zwart geblakerd vlees op de bbq, ik zal ze missen als kiespijn.
Uiteraard gaat Markie eerst koppen tellen, iederéén moet er zijn.
Ik las ook nog dat deze MP steeds vaker verzaakt bij belangrijke vergaderingen in ons land, zijn hoofd zit dan in Brussel.
Mevrouw de plofkip zal wel vooraan staan, typisch zo'n figuur met een hongerig bekkie die het wel denkt te weten maar zelf in haar hele leven nog nooit een maaltijd overgeslagen heeft.
De Eurofielen zullen ook wel met reces gaan naar een Grieks strand, wat een ongecontroleerde bende, het geld verdampt onder je ogen.
Mittal suddert ook maar wat door, de ene dag is het stralend groen, de dag daarop donkerrood.
Wanneer gaan ze weer eens fatsoenlijke winsten tentoonstellen, er wordt nu al jaar op jaar door zelfbenoemde analisten geroepen dat Mittal het aandeel van het jaar gaat worden.
Niemand weet het, en ze worden ook nog dik betaald voor deze uitspraken.
Misschien kunnen ze maar beter hun mond houden.
Hoop doet leven, tot op heden is het steeds valse hoop, en ik snak naar lucht.
Eens zal Mittal het licht weer zien.