[quote alias=rene l id=8941861 date=201511110827]
[...]
Gisteravond in andere tijd nog een documentaire over de Spaanse gastarbeiders die in de jaren 60 naar ons land trokken.
Verdreven uit hun eigen land waar de economie op zijn gat lag, bij ons was er toen werk zat, ze waren niet beroerd, gewoon werken met hun handen voor een sober loontje bij de Hoogovens.
Ze klaagden niet en waren niet uit op enige vorm van subsidies of ander gratis belastinggeld opgehoest door ons, ze pasten zich gewoon aan aan onze normen en waarden, gewoon werken voor je centen en niet je hand ophouden.
/quote]
Aan die tijd heb ik veel Spaanssprekende amigos over gehouden. Nu was Spaans toch al een van mijn favoriete talen en heb het ik dankzij hen kunnen leren en verbeteren. Ook diverse Spaanse lessen gevolgd op avondscholen maar daar leer je niet de dagelijkse uitdrukkingen die je op straat, in het café of op het sportveld hoort. Daar heb je de eigen bewoners voor nodig. En inderdaad wat je zegt zij pasten zich aan niet alleen aan onze taal maar ook aan onze cultuur. Nu moet ik er wel bij zeggen dat hun cultuur niet ver van de onze verwijdert is. Zij vieren ook op dezelfde data Kerstmis, Pasen, Pinksteren alleen Moederdag had bij hen een heel andere datum. Hand ophouden heb ik bij hen vrijwel nooit gezien en ik heb er weer heel wat, na vele jaren hard gewerkt te hebben, huiswaarts zien keren. Van ons leerden zij de "noodzakelijke" uitdrukkingen die je in het dagelijks leven nodig hebt. Er zijn er ook heel wat getrouwd met Nederlandse meisjes en er waren er ook heel veel die al getrouwd waren en er hier een Nederlandse vriendin op na hielden. Op Spoorloos zie je nog wel eens de resultaten. In die tijd ging ik jaarlijks wel 3x naar Spanje. In de zomer naar het strand Sitges, Callela e.d. en in het voor- en najaar altijd naar Barcelona niet alleen voor het voetballen maar ook voor het opsnuiven van de cultuur Sagrada Familia, Montjuich, Barrio Gotico, Gaudi enz. enz.
Onlangs bij het verlengen van mijn visum/verblijfsvergunning hier in Cali kwam ik op het kantoor van de emigración een Spanjaard tegen. Hij kwam van oorsprong uit Barcelona en sprak dus ook Catalaans. Ik heb nog een paar zinnen kunnen gebruiken die ik destijds daar onder de knie had gekregen. het is niet alleen een trots volk maar ook een trotse eigen taal die niets weg heeft van het Spaans.
René met zijn verhalen helpt mij vaak mijn herinneringen op IEX te zetten waarvoor uiteraard dank René.