Deliveroo-topman Will Shu: 'We doen in eten, niet in vervoer'
PostNL en Sandd hoeven op de Nederlandse bezorgmarkt geen concurrentie te duchten van maaltijdbezorger Deliveroo. 'We zijn een foodbusiness', zegt oprichter en ceo Will Shu tijdens een vraaggesprek in Amsterdam. 'Daar ligt onze liefde. Ik voel er helemaal niets voor om ook jurken te gaan bezorgen. We zijn geen schoenenverkoper.'
Binnen TLN, de branche voor transport en logistiek, is de status van het bezorgbedrijf de voorbije maanden in discussie geweest. Als beroepsgoederenvervoerder zou Deliveroo zich aan de cao moeten houden en zijn bezorgers net als vrachtwagenchauffeurs als werknemers moeten behandelen. Sinds begin dit jaar werkt het bedrijf uitsluitend met zelfstandige 'riders', tot grote consternatie van de vakbonden en de Haagse politiek.
Schijnwerkgever
Afgelopen zomer won Deliveroo een zaak bij de kantonrechter in Amsterdam tegen een jonge rider, Sytze Ferwerda, die zich niet wilde neerleggen bij zijn nieuwe status als (schijn)zelfstandige. Maar bij een andere rechter speelt nog een zaak van vakbond FNV. Die draait niet alleen om het 'schijnwerkgeverschap' van Deliveroo, maar ook om de vraag of het platform niet als een ordinaire goederenvervoerder moet worden beschouwd.
Shu zegt zich als ceo niet bezig te houden met regelgeving. 'Ik ben geen politicus of jurist. Ik kan alleen maar vertellen wat onze filosofie is. Ik wil gewoon het beste voor onze riders. Die hechten enorme waarde aan flexibiliteit. Ze kunnen in- en uitloggen wanneer ze willen, hun werk rond hun leven inrichten in plaats van andersom.' Deliveroo verzekert zijn bezorgers sinds kort tegen ongevallen en tegen uitval door ziekte.
Canary Wharf
Voor een grote meerderheid van de bezorgers, 'ons belangrijkste kapitaal', staat de behoefte aan flexibiliteit volgens Shu voorop. 'Ik begrijp dat er een afweging is tussen flexibiliteit en sociale bescherming. Ik wil best meer bescherming bieden, maar niet alle flexibiliteit opofferen. Als je veertig uur per week bezorgt, zou je recht moeten hebben op vergelijkbare sociale rechten als werknemers. Maar bij een paar uur per week - zoals de meeste van onze mensen - niet. Maar dat is heel complex. Dat laat ik liever over aan onze juristen.'
Schijnwerkgever
Afgelopen zomer won Deliveroo een zaak bij de kantonrechter in Amsterdam tegen een jonge rider, Sytze Ferwerda, die zich niet wilde neerleggen bij zijn nieuwe status als (schijn)zelfstandige. Maar bij een andere rechter speelt nog een zaak van vakbond FNV. Die draait niet alleen om het 'schijnwerkgeverschap' van Deliveroo, maar ook om de vraag of het platform niet als een ordinaire goederenvervoerder moet worden beschouwd.
Shu zegt zich als ceo niet bezig te houden met regelgeving. 'Ik ben geen politicus of jurist. Ik kan alleen maar vertellen wat onze filosofie is. Ik wil gewoon het beste voor onze riders. Die hechten enorme waarde aan flexibiliteit. Ze kunnen in- en uitloggen wanneer ze willen, hun werk rond hun leven inrichten in plaats van andersom.' Deliveroo verzekert zijn bezorgers sinds kort tegen ongevallen en tegen uitval door ziekte.
Canary Wharf
Voor een grote meerderheid van de bezorgers, 'ons belangrijkste kapitaal', staat de behoefte aan flexibiliteit volgens Shu voorop. 'Ik begrijp dat er een afweging is tussen flexibiliteit en sociale bescherming. Ik wil best meer bescherming bieden, maar niet alle flexibiliteit opofferen. Als je veertig uur per week bezorgt, zou je recht moeten hebben op vergelijkbare sociale rechten als werknemers. Maar bij een paar uur per week - zoals de meeste van onze mensen - niet. Maar dat is heel complex. Dat laat ik liever over aan onze juristen.'
Baantjeseconomie
'Ik doe het nog steeds een keer per maand in mijn eigen buurtje, maar nu op de fiets. Ik praat een beetje met andere riders, terwijl we wachten tot de bestelling klaar is. Klanten hebben natuurlijk nooit tijd voor een praatje, die willen eten.' Shu vraagt om niet te vermelden in welke welgestelde Londense buurt hij woont. Hij heeft weinig behoefte om zich op te werpen als boegbeeld van de 'gig economy', de economie van de kleine baantjes. 'De concurrentie op deze markt is moordend. Er zijn grote spelers actief met grote investeerders achter zich. Als we het niet beter doen dan zij, dan lopen de klanten weg.'
Sinds zijn rondjes op de motor door Londen is Deliveroo uitgegroeid tot een multinational die weliswaar nog steeds geen winst maakt, maar volgens de markt al meer dan $2 mrd waard is en op het punt staat zijn dertiende markt te betreden. Toevallig is dat Taiwan, het land waar zijn ouders vandaan komen. In Nederland, waar Deliveroo moet opboksen tegen marktleider Thuisbezorgd, bedient hij nu veertien steden. Hij hoopt het aantal restaurants waarvoor hij bezorgt eind dit jaar van 1000 naar 2500 te hebben gebracht.
Jeu de boules
Bij een jeu-de-boulescomplex in Amsterdam-Oost heeft Deliveroo afgelopen zomer drie restaurantkeukens geplaatst, waar onder regie van gerenommeerde horeca-ondernemers maaltijden worden bereid voor bezoekers en bezorgklanten. Het hippe café dient ook als uithangbord voor Deliveroo en dus als decor voor interviews.
Shu bestrijdt dat deze vertakking richting horeca - rond Canary Wharf heeft Deliveroo ook een serie keukens in containers geïnstalleerd - bewijst dat met het bezorgen van maaltijden op den duur geen geld valt te verdienen.
'We zien restaurants als partners en proberen ze te helpen hun kosten te verlagen. Door dat te doen in buurten waarvan we op grond van onze data weten dat er wel vraag, maar onvoldoende aanbod is, brengen we zo ook de frequentie van onze dienstverlening omhoog.' Volgens Shu zien zijn investeerders dat er goed geld valt te verdienen met het bezorgen van maaltijden en zetten die in op groei. 'En zij hebben er meer verstand van dan ik.'