Natuurlijk verschilt Westfield van Woluwe, maar het zijn alletwee aankopen met foutieve timing (net op/na de piek van de markt) die hebben geleid tot een verhoogde schuldgraad, wat erop duidt dat management de veranderende markten totaal niet zag aankomen en bereid was de hoofdprijs te betalen (vanuit schulden) op een moment dat er twijfel in de markt aanwezig was over het potentieel. Daarnaast betekenen beide aankopen een entree in nieuwe onbekende markten, waarvan management dacht meer waarde 'toe te kunnen voegen' dan partijen die meer vertrouwd (en al aanwezig) waren in deze markten (of de verkoper zelf, die niet voor niets wilde verkopen).
Woluwe is voor ECP een nieuw land, en een afwijkend type winkelcentrum t.o.v. hetgeen aanwezig was in portefeuille. Woluwe gaat meer richting een megamall, met aanmerkelijk hogere marktwaarde per m2 en hogere OCR, zonder de dominante aanwezigheid van een hypermarkt (wel met een wat gedateerde super, begrijp ik). Meer gericht op luxe shopping dan de dagelijkse winkelbehoefte.
ECP wil nu opeens benadrukken dat goede resultaten worden behaald door een focus op regionale winkelcentra met de nadrukkelijke aanwezigheid van een hyper/supermarkt met eenvoudige bereikbaarheid met de auto (+ gratis parkeren) en stelt dat dit type winkelcentra meer toekomst/waarde vast zou moeten zijn, echter de meest recente (Woluwe) aankoop voldoet niet aan deze kenmerken.
Dat de Woluwe boekwaarde nu al meer dan € 55 miljoen beneden aankoopprijs is vastgesteld, en door ECP nog steeds onvoldoende is verkocht om de Woluwe aankoop netjes te kunnen absorberen (t.b.v. LTV reductie/normalisatie), is voor mij reden genoeg om vast te stellen dat deze aankoop een misser is en een belangrijke reden waarom ECP op dit koersniveau noteert.
Wellicht dat de Woluwe verbouwing / uitbreiding wat waardeverlies goedmaakt, maar dit zal nog jaren duren en normaal gesproken verwacht je aanzienlijke 'waarde creatie' bij zo'n ingrijpende en langdurige verbouwing, op basis van de business case die management heeft opgesteld bij de aankoop. De management business case bij aankoop is al vrij snel onhaalbaar, en ECP mag nog een tijdje op de blaren zitten, en zich afvragen hoe de verbouwing/uitbreiding nu gefinancierd gaat worden (en tegen welk rendement een strategische partner wil instappen om single asset exposure en risico projectontwikkeling te reduceren). Dat wordt hopen op betere tijden.
Natuurlijk spelen er bij URW en Westfield andere zaken, en is dit een andere orde grootte met afwijkende achtergronden, waarmee dit niet volledig vergelijkbaar is met ECP. De URW winkelcentra/strategie (met hogere footfall, op luxe/toerisme/beleving gericht) wordt nog meer aangetast door corona / economische ontwikkelingen, waarmee het risico (o.a. op claim emissie) bij URW hoger is. Vandaar ook dat URW dieper beneden boekwaarde noteert, markten prijzen dit alles netjes in.