Europa loopt achter in de strijd om lithium
De strijd om lithium voor onze batterijen is begonnen. Europa lijkt op dat vlak achter te lopen, hoewel het vanaf 2035 de overgang naar de elektrische auto zelf verplicht. Moeten we ongerust zijn?
De omschakeling naar de elektrische auto betekent niet alleen voor de automobilisten een revolutie, maar ook voor de fabrikanten en hun toeleveranciers. De toeleveringsketens zullen namelijk grondig veranderen. Die transitie wordt met harde hand afgedwongen, want Europa heeft besloten dat vanaf 2035 alleen nog elektrische auto’s nieuw verkocht mogen worden op ons continent.
Er blijft dus nog maar twaalf jaar over voor deze transitie en dat is weinig.
. Lithium is bijvoorbeeld een metaal dat essentieel is voor de productie van onze batterijen (ook voor onze computers, smartphones en dergelijke).
Het is overal ter wereld sterk begeerd, maar het probleem is dat de productie vandaag niet aan de vraag kan voldoen. Nochtans moet het verhaal van de elektrische auto’s nog grotendeels beginnen. In deze omstandigheden hoeft het dus niet te verbazen dat sommigen zich zorgen maken. De baas van Stellantis bijvoorbeeld, Carlos Tavares, die al vanaf 2024 batterijtekorten voorspelt.
Wat doet Europa?
Lithium is in enkele jaren van strategisch belang geworden en de toelevering moet absoluut veiliggesteld worden. Europa, één van de continenten die een voortrekkersrol spelen bij de elektrische auto, bevoorraadt zich doorgaans in het buitenland, vooral in China. Maar China heeft zelf ook astronomische hoeveelheden van deze grondstof nodig.
De gigafabrieken van Volkswagen en andere merken die zich halsoverkop op de elektrische auto hebben gestort, schieten als paddenstoelen uit de grond. Maar zij moeten hun voorraden altijd uit het buitenland halen, vaak aan de andere kant van de planeet (China, Australië, Zuid-Amerika).
Markt explodeert
De industrie is zich wel bewust van de grote behoefte aan lithium. De Europese Commissie verwacht dat de vraag maar liefst achttien keer groter wordt tegen 2030, wat doet vrezen voor een aantal problemen.
Feit blijft dat Europa moeite heeft om zijn eigen bevoorrading te ontwikkelen. Overal lopen de vertragingen op, soms door verzet van omwonenden, soms door milieurisico’s. Hoewel Europa achterblijft in de productie van lithium, slaagt het er wel in om zijn netwerk van raffinaderijen uit te bouwen.