Mar1 schreef:
Hee, die Wishdom! Eerst bij Boskalis posten, ik merk wel waar je hart naar uit gaat. Jammer dat ik niet dichter bij je woon, anders was ik graag met je meegegaan.
Maar geef me je hand, dan neem ik je mee naar een virtuele voorstelling. De toegang is gratis en hij draait 24 uur per dag, dus bij deze is iedereen uitgenodigd.
Er was eens een brede wilde rivier, de Styx genaamd. Over deze rivier hing een heel smal bruggetje, waarover alleen een uil, Erebus genaamd, heen en weer kon trippelen.
Aan de ene kant van 't bruggetje bevonden zich een aantal dieren (waarschijnlijk van 't mannelijke geslacht) waaronder een slimme vos (Hermes),een os (Kairos) een edel paard (palamedes) een sheepdog (Patroclus). In de rivier zelf zwom een rustige karper (Glaucus).
Aan de andere kant van 't bruggetje bevond zich ook een clubje dieren (waarschijnlijk van 't vrouwelijke geslacht) waaronder een pandabeertje (Iambe) een poes(Circe) en een kitten (Gaia)
Erebus bevond zich in een riante positie,hij kon zowel met de vrouwtjes als met de mannetjes communiceren. Als de kitten Gaia de poes Circe zat te tergen had hij daar wel moeite mee, maar zolang dat niet met echt gekrab gepaard ging had hij er weinig moeite mee. Veel waardering had Erebus voor de os Kairos, maar die was 3 weken naar de stal gehaald en die kon de catfight eerder aardig blussen. Er kwam gelukkig vanzelf een oplossing : Circe toverde Gaia om in een volwassen poes zodat deze met haar volwassen gevecht niet meer de waardering oogste waar zij als kitten nog op kon rekenen.
Het edele paard Palamedes hield 't voor gezien,aangezien Patrochus tegen hem begon te keffen en Gaia niet meer hoefde te beschermen,zij was immers ondertussen zelf een felle poes geworden.
Het pandabeertje,Iambe, die vanzichzelf vrolijk is en 't liefst de hele dag zingt, begon zich toch een beetje ongemakkelijk te voelen. Die vervelende poezen, aan de overkant is misschien toch meer te jolijten.
Erebus intussen merkte dat er over en weer wat gelonkt en gecommuniseerd werd en dat zijn rol kleiner begon te worden. Zo nu en dan moest hij wat briefjes tussen hen uitwisselen. Sterker nog,ze wilden 't bruggetje over om elkaar te ontmoeten. Maar Gaia had hem toegefluisterd dat ze Patroclus wilde vragen naar de reden van zijn gekef (oei,oei, dat wordt dan een regelrechte aanval!)
Glaucus, de karper, bleef gewoon rustig doorzwemmen, sereen glimlachend, zijn toegeworpen stukjes brood verorberend.
En ja, toen viel toch ineens 't doek. Erebus ging in de slaapstand, alleen zie je bij een uil nooit of dat echt is of dat hij waakzaam is.
Dus hoe het verder loopt mag iedereen voor zichzelf verzinnen. Het ene dier welke iedereen waarschijnlijk gemist heeft, is degene die achter de coulissen het gordijn laat zakken.
Prettig weekend allemaal!