donderdag, 09 apr 2009 door Cees van Lotringen
'Instituten ontdoen zich vaker van beheerders'
Institutionele beleggers, zoals pensioenfondsen, grijpen steeds vaker slechte prestaties van actieve fondsmanagers aan om zich van hen te ontdoen.
Dat stelt Sam Lundqvist, hoofd transitiemanagement bij Russell Investments, in een gesprek met Fondsnieuws.
Zo zag Russell het aantal transitieopdrachten in het eerste kwartaal van 2009 ten opzichte van dezelfde periode in 2008 verdubbelen.
Vervanging managers
Ook andere aanbieders van transitiediensten hebben dezelfde ervaring. Zo wordt deze dienst ook aangeboden door partijen als Goldman Sachs, State Street en Legal & General.
Op dit moment worden in het vermogensbeheer veel fondsmanagers vervangen, omdat zij in 2008 een sterk negatief rendement hebben laten zien en niet zelden slechter presteerden dan de index.
Vervanging van een fondsmanager om tegenvallende prestaties is één reden, maar ook 'kan er bij voorbeeld sprake zijn van een affaire, of kan het zijn dat een heel team onverwacht vertrekt,' zegt Lundqvist.
Governance
Vooral dat laatste komt door de beurscrisis steeds vaker voor. Daardoor ontstaat echter wel een onmiddellijk vacuüm.
'Het komt dan voor dat vermogensbeheerders deze situatie laten voortbestaan: het fonds wordt niet actief beheerd, de doorberekening van kosten aan de klant gaat echter wel door,' stelt Lundqvist.
Een alternatief is om een transitiemanager in te schakelen, die daarbij verschillende routes kan bewandelen: beperkt onderhoud van de portefeuille, passief management of actief interim management.
In het eerste geval wordt de portefeuille bevroren en blijft de fondsmanager verantwoordelijk voor lopende zaken. 'Dat is in het licht van governance echter discutabel, terwijl je ook met "active bets" blijft zitten.'
Tracking error
Een andere mogelijkheid is om het beheer over te dragen aan een manager die het passief beheert. De portefeuille wordt dan opgenomen in een bestaand (index)fonds. Het belangrijkste doel is dan om de risico's in de portefeuille te reduceren. Hiervoor wordt de tracking error ten opzichte van de benchmark verlaagd.
'Nadeel daarvan is dat initiële kosten relatief hoog zijn en dat je te maken krijgt met de restricties waarop zo'n mandaat wordt uitgevoerd.'
Een derde mogelijkheid is dat er een "segregated account" wordt opgezet, dat door een interimmanger wordt beheerd. Ook in dat geval wordt de tracking error van de portefeuille teruggebracht tot maximaal 2 procent. Directe interimkosten zijn daarbij volgens Lundqvist relatief goedkoper dan de eerder genoemde opties.
'Want als je naar een index overgaat, dan moet je op grote schaal verkopen.'
Door de huidige volatiliteit op de markten en het lage handelsvolume is de tracking error doorgaans wat hoger en kunnen ook de kosten iets hoger zijn, erkent Lundqvist.
Duur transitiemanagement
Lundqvist heeft er geen problemen mee dat zelden publiek wordt gemaakt als een fonds of een portefeuille niet beheerd wordt, omdat de fondsmanager er om welke reden dan ook niet meer is. 'Het melden daarvan is niet in het belang van het fonds of zijn client. Het brengt onrust teweeg en concurrenten kunnen er misbruik van maken.'
Transitiemanagement duurt normaal gesproken enkele weken tot een half jaar. 'Maar we hebben ook wel eens meegemaakt dat het twee jaar in beslag nam.'