Overgebleven bedrag toevallen aan de staat, dat lijkt me nu juist wel logisch, tadelakt. Vergeet niet dat dat op dit moment ook zo werkt, dus wat dat betreft is het voorgestelde systeem niet beter of slecher voor de staat. Tenslotte draait de staat op voor mensen die langer leven van de verwachte leeftijd (en wiens persoonlijke beleggings/spaartegoed dus niet toereikend is), dus is het eerlijk dat ook de besparingen die optreden als gevolg van eerder overlijdende mensen aan de staat toevallen.
Er wordt terecht onderkend dat je met onzekere beleggingen geen uitkering kan garanderen. Wat de schrijver lijkt te vergeten is dat ook sparen op termijn een zeer ongewisse activiteit is. Uiteindelijk zal toch iemand je spaargeld risicovol moeten investeren met alle gevolgen van dien, gaat het mis, dan moet de staat de gelden garanderen. Maar zelfs als je spaargeld is gegarandeerd, dan sta je als zelf-pensioen-spaarder tegen de macht van de op volle kracht werkende klasse, die als zij een hoge inflatie toestaan ervoor kunnen zorgen dat jouw pensioen al snel waardeloos wordt.
Uiteindelijk zal als je ieder voor zich laat sparen (US model bespeur ik zo ongeveer) blijken dat we die discussie 100 jaar geleden al eens gevoerd hebben en dat pensioenfondsen niet voor niks zijn opgericht, omdat het er bij de gewone man gewoon niet van komt om zelfstandig hier aandacht aan te besteden. Het zal iemand in de bloei van zijn leven veel te veel tijd en geld kosten om dat zelf te regelen. Het is dus allemaal niet zo simpel, en pensioen zal wel altijd een kwestie van solidariteit tussen de verschillende generaties blijven.