Vlokkenfeest schreef op 25 september 2011 22:25:
[...]
Heel mooi omschreven, zo is het inderdaad. Heb de laatste drie jaar tactisch contraire dingen verteld zodat ik uiteindelijk werk deed wat ik ook leuk vond. Voorbeeld: Als ik een weekend vrij had in Italie rond Napoli, dan vond ik daar niets aan. Ik vertelde een bruine arm collega dan dat ik het er juist erg naar mijn zit had, of ik zette een soortgelijke tekst op Facebook. Gevolg was dat ik nooit meer in Napoli kwam tijdens mijn vrije tijd. Leiding en planning waren in de veronderstelling dat ik dus dingen deed die ik niet leuk vond in de hoop dat ik uit eigen beweging weg zou gaan. Pesterijtjes die vooral geen pesterijtjes mochten lijken. Tegen de tijd dat mijn contract omgezet moest worden naar vast, begon de ellende. En ik was nb de meest flexibele chauffeur. Meneer had zijn trots, .... de rest joris ik nu bij nader inzien weg.
Was niet de enige gebeten hond hoor. Het is een grafwereld aan het worden. Genoeg nu over het werk, ik red me wel. Heb mijn plan al helemaal uitgedacht. Hangmat bij Ikea al uitgezocht, laat hem dat ontslag maar zien. Dan komt het vanzelf goed. Oh en voordat mensen gaan paniekeren: WW is niets voor mij en dat zal zeker niet lang duren. Maar nu is het motto: ik word gedwongen op straat gezet door een leiding die me de afgelopen jaren genoeg motivatie heeft gegeven om nu even voet bij stuk te houden.
U ziet beste Hirsch, er loopt wat vocht langs de krochten van de koffiekamer naar benee. Maar hier blijft het bij.
Heb je naast je bezichtigingen her en der ook nog een mening over het nieuws het afgelopen weekend veldwachter Hirsch?