hap schreef op 25 september 2015 16:30:
[...]
Inderdaad ook het tijdstip van aankondiging is goed gekozen door Besi. Het scheppen van aandeelhouderswaarde fungeert tegenwoordig als eufemisme voor het de short sellers een stok tussen de spaken steken.
Dit geeft wel aan dat tegenwoordig de koers meer samenhangt met het aantal voor uitlening beschikbare aandelen dan met de prestaties van het bedrijf.
Lang geleden werd er misschien wel eens short gegaan op een zwarte tulp of zo en was het een slechts een parasitair bijverschijnsel dat de markt gemakkelijk kon verwerken. Vooral de laatste decennia is dit fenomeen zo sterk gegroeid dat het de aandelenhandel langzamerhand gaat domineren met dit soort idiote koersuitslagen tot gevolg. Het short register is slechts het topje van de ijsberg, omdat alleen short posities boven de 0.5% gemeld moeten worden.
Heeft iemand er wel eens bij stil gestaan dat zelfs met gedekt short gaan de totale shortpositie boven de 100% uit kan komen, als de verkochte aandelen nogmaals uitgeleend worden en daarna nog eens etc.
Ter verdediging van short selling voert men altijd de mogelijkheid van short squeezes aan, maar het tegenovergestelde (hoe zullen we het noemen, een long squeeze?) is even, en misschien zelfs meer, waarschijnlijk. dergelijke 'long squeeze' kunnen een bedrijf volledig afbreken, zelfs als daar zonder short selling geen aanleiding toe is. Een zuidwaarts gedreven koers ondermijnt het vertrouwen, niet alleen van de aandeelhouders maar van iedereen die zaken met zo'n bedrijf doet. Vanaf een bepaald punt is hier geen houden meer in.
Ik meen echt dat short selling weer naar 'manageable proportions' teruggebracht moet worden. Dit moet op de eerste plaats gebeuren door de aanbodzijde van uit te lenen aandelen kleiner te maken en daardoor het short sellen duurder te maken. Het spiegelbeeld van het short register, het uitleenregister, waarin uitgeleende posities boven 0.5% gemeld moeten worden (geaggregeerd over verschillende short sellers en geordend per uitlener), zou ingesteld moeten worden. Dan wordt meteen duidelijk welke brokers, beleggingsfondsen, banken, pensioenfondsen e.d. de door hun beleggers met een ander oogmerk gekochte aandelen uitlenen aan lieden die de koers willen drukken.