CEO Fagron: 'Hier ga ik nog een boek over schrijven'
05 mei 2016 12:52
Jan De Schamphelaere
Corrigeren
Bewaren
Afdrukken
Geef zelf een reactie
© Wim Kempenaers (WKB)
2
foto's
© Wim Kempenaers (WKB)
De onderhandelingen met de banken zitten in de laatste rechte lijn. Voor Fagron-topman Hans Stols was het maanden balanceren tussen alle partijen. Soms zelfs goochelen. ‘Ik voelde me soms David Copperfield.
Eind vorig jaar. De banken die Fagron 220 miljoen euro hebben geleend, doen moeilijk. Niet onbegrijpelijk. Fagron voldoet niet langer aan de beloftes die het destijds had gemaakt. Alles draait daarbij rond één cijfer: 3,25. De maximaal toegelaten verhouding tussen schulden en bedrijfskasstroom. ‘Een getal dat heilig is geworden. Daar kan je als bedrijf niet onderuit', zegt Stols.
Door de instorting van de Amerikaanse markt, in combinatie met een grote - met schulden gefinancierde – overname werd die bewuste drempel overschreden. De banken schieten wakker, en kunnen in principe hun centen van de ene dag op de andere terugeisen. Geld dat Fagron natuurlijk niet zomaar op de bankrekening heeft staan. Een ‘default’ dreigt, maar de banken kennen een ‘waiver’ toe. Kortom, Fagron krijgt enkele maanden respijt om orde op zaken te stellen.
Enorm complex
Wat volgt zijn zware onderhandelingen om het bedrijf te herfinancieren. Onderhandelingen met investeerders – Waterland en zijn bondgenoten - voor een kapitaalinjectie. En onderhandelingen met de schuldeisers die ook water in de wijn moeten doen. Zoniet haken de investeerders af.
Alles hing aan elkaar. Enorm complex. Soms zaten we wel met 60 mensen in een call. Alle partijen, met adviseurs en advocaten. Iedereen met eigen belangen en iedereen die zijn zegje wou doen.
HANS STOLS
CEO FAGRON
‘Alles hing aan elkaar. Enorm complex', zegt Stols. 'Soms zaten we wel met zestig mensen in een call. Alle partijen, met adviseurs en advocaten. Iedereen met eigen belangen en iedereen die zijn zegje wou doen. Het was soms goochelen. Ik voelde me soms David Copperfield. Ik ga hier nog een boek over schrijven.’
Tussendoor ging Stols ook nog met de investeerders op pad, voor bezoeken aan de fabrieken. Hij rende van hot naar her. ‘Ik heb bij alle vliegtuigmaatschappijen intussen een platinumkaart’, grapte hij.
Ik weet dat dit raar kan klinken. Maar het nadeel in de onderhandelingen was dat Fagron eigenlijk een gezond bedrijf is.
De gesprekken duren lang, heel lang. ‘Ik weet dat dit raar kan klinken. Maar het nadeel is dat Fagron eigenlijk een gezond bedrijf is', zegt hij. 'We kunnen gemakkelijk aan onze verplichtingen voldoen. Het enige probleem is die 3,25. Maar we betalen netjes wat we moeten betalen. En de banken wisten dat ook. Dus zij hadden tijd.’
Intussen tikte de factuur voor advocaten en co verder aan, net als de kosten voor de ‘waiver’ in de vorm van enkele tientallen basispunten extra rente op de uitstaande leningen. Fagron was dus wel gehaast om de ‘situatie te normaliseren’, te meer dat de investeerders niet zullen blijven wachten op een uitkomst.
Begin deze week kwam het allemaal in een stroomversnelling. Nachtrust had Stols amper nog. ‘Tot drie uur ’s nachts in een call met de VS. En om half zeven s’ morgens hing ik al aan de lijn met Waterland’, zegt hij.
Punten en komma's
De handtekeningen stonden woensdagnamiddag evenwel nog steeds niet op papier. Bijzonder vervelend, ook al hing het enkel nog over 'komma's en punten'. Gevolg was dat de aandeelhouders van Fagron
FAGR 0,00%
zich op dat moment moesten uitspreken over de geplande kapitaalverhoging van 220 miljoen, zonder te weten in welke vorm die zal gebeuren.
Trekken Waterland en co de kar met een injectie van 131 miljoen euro, gevolgd door een publieke kapitaalverhoging? Of wordt het toch scenario B – ‘het noodscenario’ – waarin het volledige bedrag via de beurs zal verlopen? alles wijst op het eerste scenario, maar zekerheid is er nog niet.
Waterland, Filip Balcaen en hun co-investeerders (Marc Coucke, Bart Versluys, CEO Hans Stols, fondsbeheerder Carmignac en het Nederlandse Midlin) zijn alvast bereid hun prijsvoorwaarde te laten vallen. Ze gaan ermee akkoord meer dan 5,50 euro per aandeel te betalen in het kader van de broodnodige kapitaalinjectie voor het bedrijf.
Bron: De Tijd