Het is een regenachtige zomerdag.
Achter de donkere wolken schijn de zon uitbundig.
Gisteren zag ik de toeristen uit het Westen massaal bij ons door het dorp fietsen, ze keken niet vrolijk, het was een trieste aanblik, en ze zijn waarschijnlijk als een verzopen kat teruggekeerd naar de caravan.
De campingblues slaat in volle hevigheid toe.
De forumgenoten zitten onder de voortent en gaan uit verveling al vroeg aan de drank, misschien ben ik er gisteren zelfs wel ééntje tegengekomen, die samen met zijn vrouw en het kroost onderweg was.
Man, man, man, wat een bende hier, ik heb al voor veel mindere uitspraken in het verleden gewoon een ban gekregen.
En dan te bedenken dat we hier te maken hebben met overwegend mannen met grijze of geen haren meer die de 50 al dik gepasseerd zijn.
Het lijkt hier wel een kinderdagverblijf waarbij velen aan het eind van de dag vermoeid in de ballenbak in slaap vallen en zo tegen middernacht weer wakker worden, opnieuw weer even flink aan de drank gaan, om daarna nog even flink los te gaan op het forum.
Tja, de cijfers van Mittal waren kort terug zeker niet slecht, bij menigéén ontstonden er acuut dollartekens in de ogen en de koers zou tot grote hoogte stijgen.
Ik trek mijn schouders er maar bij op en hou het hoofd erbij, door de jaren heen wel geleerd dat je geen overspannen verwachtingen van de beurs hoeft te hebben.
Wat gaat Mittal doen de komende tij, ik heb geen idee, krijgen we nog een onvervalste campingcrash, ik heb wederom geen idee.
Wat wel een feit is dat er rond de 20,50 nog een gap ligt, ik hou er maar rekening mee dat deze de komende tijd nog gedicht gaat worden.
Zeker weten doe ik dit overigens niet.
Ik heb maar geen illusies meer, dan kan het alleen maar meevallen.