Ons wordt bij voortduring voorgehouden wat een weldaad de EU toch voor Nederland is. Daar zullen de vissers anders over denken. Zij ervaren de nadelen van een land dat machtig is door zijn grootte, maar in zijn achterblijvende ontwikkeling de concurrentie met het kleinere land niet aan kan. Maar dat zijn doel nu kan bereiken met oneigenlijke middelen.
De spelregels wordt geweld aangedaan, en het doel wordt op die manier bereikt.
Dit terwijl de vernieuwingsbereidheid van in dit geval de vissers niet alleen zorgt voor een humanere visvangst, maar ook nog aan andere door de EU zo nagestreefde doelen worden bereikt.
Frankrijk met zijn conservatieve vismethoden kan de concurrentie met vernieuwingsgezind Nederland niet aan, en wint deze strijd via de oneigenlijke methode van de macht van de grootste.
Niet zo gek als velen tot het inzicht komen, als zij het al niet waren, het zonder de EU met zijn veel te hoge overheidskosten beter te kunnen klaren in ons flexibele eentje.
Een hele grote wereld, waar onze handelsgeest, werkdrift, en kennis, zich optimaal kunnen manifesteren.
Geen oneigenlijke regeltjes, die geen ander doel hebben dan in te grijpen waar geen ingrijpen past.
De EU is verworden door een immens dure, ja, geldveslindende verdeel en vooral HEERS machine.
Daar moet een op orde zijnde economie helemaal niet toe willen behoren.