nr36 schreef op 8 september 2019 20:10:
FD
Ingreep bij postovername is paardenmiddel
De Autoriteit Consument & Markt (ACM) heeft de overname van Sandd door PostNL verboden. De beslissing was min of meer verwacht. De combinatie zou een marktaandeel krijgen van 90% en als enige beschikken over een landelijk dekkend netwerk.
De bal ligt nu bij het ministerie van Economische Zaken en Klimaat (EZK). Het departement moet bepalen of ze het ACM-besluit terzijde schuift en PostNL alsnog groen licht geeft. Dan zou Nederland de facto een postmonopolist krijgen.
PostNL wil graag dat EZK ruimte maakt voor de grote postfusie. De Mededingingswet biedt de mogelijkheid aan het ministerie om een afgewezen overname toch goed te keuren. Maar het is duidelijk dat het om een paardenmiddel gaat. Het negeren van de ACM kan niet anders dan leiden tot beschadiging van de toezichthouder.
Bovendien gedijt eerlijke mededinging, nodig voor het goed functioneren van de economie, het best bij zoveel mogelijk non-interventie door de overheid. Die moet alleen tegen uitwassen zoals kartels en prijsafspraken optreden.
PostNL zegt dat EZK de overname alsnog moet laten doorgaan om de duizenden banen bij de twee postbedrijven zeker te stellen en voor de toekomst een betaalbare universele postdienst te garanderen. Voor het eerste is wat te zeggen. Bij PostNL en Sandd werken ruim dertigduizend mensen. De politiek heeft zich er nota bene voor ingezet dat de postbedrijven meer mensen een arbeidscontract geven.
Een ander argument vóór de fusie komt — indirect — van de grootgebruikers van post. Zij vrezen voor fors hogere tarieven als PostNL zijn enige echte concurrent opslokt en de afnemers zijn prijs kan opleggen. Dit argument is minder sterk. Want hogere prijzen zijn dan wel nadelig, ze dwingen de grote gebruikers ook efficiënter om te springen met hun papieren communicatie, of alternatieven daarvoor verder te ontwikkelen.
Resumerend is het tolereren van de vorming van een postmonopolist een niet te verkiezen pad. Niet voor de klanten, maar ook niet voor PostNL zelf. Want wie houdt er straks toezicht op het gedoogde monopolie? Een ingreep door EZK leidt vroeg of laat tot het eisen van baangaranties, die in het licht van de steeds verder krimpende postmarkt niet waar te maken zullen zijn.
Daarbij bestaat het risico dat PostNL — een beursgenoteerd bedrijf — door de ingreep nog afhankelijker van de overheid wordt. Het management zal zich minder geprikkeld voelen om nieuwe verdienmodellen te zoeken of aan innovatie te doen.