Freemoneyforever schreef op 19 augustus 2024 19:50:
Gebombardeerde ziekenhuizen, begraven kinderen: we zijn ongevoelig geworden voor de vernietiging van Gaza
Hala Alyan
Nu we verzadigd zijn met horror, wordt het genormaliseerd – en gaat de aanval van Israël ongebreideld door. Een Palestijns-Amerikaanse dichter over ontmenselijking
Toen in mei de afbeelding van een onthoofd kind in Rafah begon te circuleren, stuurde mijn vriend een sms: Dit is de afbeelding. Dit is de enige. Nu gaat de wereld brullen. Voor velen van ons is dit de realiteit van de afgelopen maanden geweest: wachten op de afbeelding die zelfgenoegzaamheid en medeplichtigheid zal doen schudden; wachten op de afbeelding die zo verbijsterend is dat er niet over te onderhandelen valt. Een geamputeerde peuter. Een uit elkaar geblazen lichaam. Een meisje dat aan de zijkant van een gebouw hangt. We wachten nog steeds.
Ontmenselijking is een voorwaarde voor de meeste vormen van geweld. Lang voordat er een bom valt op een school waar kinderen schuilen – omdat je ze daar hebt bevolen te schuilen – moet je die daad acceptabel maken. Hoe meer dode, hongerende, huilende en verscheurde Palestijnse lichamen het publiek ziet, hoe meer de hersenen er psychisch verdoofd voor raken. Palestijnen verdwijnen in “hordes”, “massa’s”, aantallen zo hoog dat het onmogelijk wordt om hun bijnamen of favoriete liedjes voor te stellen. Het lichaam van een Palestijn is een onderhandelbaar iets – een kind wordt een “minderjarige”. De doden worden “vermeende”, aantallen in onbetrouwbare monden. Dit is een oude truc met bruine en zwarte lichamen: schrijf ze uit de verbeelding, laat ze ouder worden, verwijs ernaar in het collectief. Dus wanneer ze worden verscheurd, verbrand, gelyncht, aangevallen, wanneer we een zwarte man zien smeken om lucht, wanneer we de stapels ledematen in Abu Ghraib zien, worden we geconditioneerd om hun lot als onvermijdelijk te accepteren.
Enzovoort:
www.theguardian.com/commentisfree/art...