rene l schreef op 10 mei 2015 09:32:
Ik zag afgelopen vrijdagavond in Nieuwsuur ook nog een reportage over de provincie Zeeland.
Je gelooft het of niet maar ze hebben daar alle overheidsdinaars die 57 jaar of ouder zijn er simpelweg uit gemieterd.
Nee, ze zijn niet ontslagen, begrijp mij niet verkeerd, ze worden gewoon doorbetaald tot aan hun pensioengerechtigde leeftijd en krijgen bruto 70% van hun laatst verdiende salaris incl. alle rechten.
Verder worden er geen vragen gesteld en ze zijn vrij van elke vorm van welke verplichting dan ook.
Op zich lijkt het mij voor degenen die dit overkomt niet verkeerd.
Ok, je doet een stapje terug, je kunt wel lekker gaan doen waar je zin in hebt, je bedje is gespreid, en de meesten ervaren het best wel als prettig.
Bij ons in het dorp gebeuren dit soort dingen ook bij meerdere medewerkers van de Rijksbelastingdienst die in dezelfde situatie verkeren, werkelijk, ze lachen zich rot.
Ik blijf het een absurde situatie vinden en het is gewoonweg het schofferen van normale mensen die in de private sector werkzaam zijn en bij ontslag niet op zo'n vangnet als deze luxe hangmat kunnen rekenen.
Het is typisch de overheid, de normale burgers betalen voor dit soort fratsen en degenen die zelf ontslagen worden krijgen wel te maken met allerlei regels van deze zelfde overheid.
Wel is de praktische kennis en ervaring in Zeeland drastisch teruggelopen. Ze geven het openlijk toe.
Er worden nu zeer vele kostbare fouten gemaakt met name op het gebied van infrastructuur.
Daarnaast worden er gewoon nieuwe mensen aangenomen en worden er veel externe en dure adviseurs ingehuurd.
Ik vind het maar apart, de aanwezige ervaring wordt gewoon langs de zijlijn gezet omdat ze zogenaamd moeten bezuinigen en de praktische kennis is in één klap verdwenen.
Ik herken dit dan ook weer bij ons in het dorp.
Vorig jaar werden de verouderde straten en stoeptegels bij ons in de buurt ook vernieuwd.
Het geheel verliep ongecoordineerd, vele onderaannemers werkten door elkaar heen, spullen werden niet tijdig geleverd, mensen stonden hierdoor met hun handen in zakken, en zelfs nu zijn bepaalde stukken nog steeds niet netjes afwerkt.
En het meest frappante, we hadden voorheen op de hoeken van de straten zogenaamde afstapjes waar mensen die bijvoorbeeld slecht ter been zijn gebruik van kunnen maken, zoiets als een smalle uitrit.
In de nieuwe situatie waren deze niet direct aangebracht en een paar weken later was er weer een nieuwe ploeg bezig om met haakse slijpers de betonranden door te slijpen en de nieuwe afstapjes alsnog aan te brengen.
Ik vroeg aan een oudere uitvoerder wat de reden was dat dit niet direct gebeurd was.
Hij schudde met zijn hoofd en zei tegen mij, ik heb het aangegeven dat ze dit vergeten waren maar ik moest niet zeuren en het werk doen zoals in het bestek genoemd was.
Hij vertelde, de hoogopgeleide jochies op kantoor hadden dit over het hoofd gezien en de ambtenaren die de tekeningen goed gekeurd hadden was het ook niet opgevallen.
Het enigste voordeel voor hem was dat ze weer voldoende extra werk hadden dat gewoon betaald werd door de gemeente.
Zo zie ik wel meerdere bijzondere zaken waarbij ik dan weer denk, het Holland op zijn smalst.