Rekyus schreef op 8 maart 2016 16:13:
Om te beginnen: je mag de farmacotherapeutische behandeling van Crohn niet zo maar vergelijken met die van reumatoïde artritis. Verschillende ziekte uitingen, verschillende regelmechanismen, verschillende aangrijpingspunten, resulterend in totaal verschillende doseringsbehoeftes.
Met deze caveat in het achterhoofd valt er desalniettemin wel wat te zeggen over de opvallende verschillen in dosering tussen de moleculen van Gilead en Ablynx.
De kleine antilichaamfragmenten - verkregen via de technologie van Ablynx - hebben een molecuulgewicht van 15 kDa of minder. Bij immunoglobulines moet je eerder denken aan 1000 kDa. Dat verklaart allereerst het verschil in dosering per gewichtseenheid (dus in mg), naast een verschil in ‘efficacy’, wat er vast ook wel zal zijn. Het is verder zo dat na de subcutane injectie het diffusieproces vanuit de onderhuidse weefsels naar de bloedbaan van de patiënt op weg naar de receptorplaatsen elders in het lichaam beter en sneller verloopt naarmate het molecuul kleiner is. Het kleine antilichaam van Ablynx is hier zeer waarschijnlijk in het voordeel, wat resulteert in een lagere dosering.
Vooralsnog acht ik de kans klein dat het Gilead-antilichaam oraal kan worden toegediend. Maar Ablynx laat zien dat er technologische doorbraken mogelijk zijn die zo’n toepassing dichterbij brengen.