Ook na geslaagde claimemissie is Ebusco nog niet in veilige haven
Datum
20 november 2024
Fondsen
Ebusco
Tags
claimemissie Transport en logistiek Ebusco
Delen
Een cruciale horde om het voortbestaan van Ebusco veilig te stellen, is genomen. Aandeelhouders van de elektrische bussenbouwer uit Deurne storten ruim 27 miljoen euro nieuw kapitaal in het zwalkende bedrijf. Maar ook na deze kapitaalsversterking is de lijst met resterende uitdagingen lang.
Een tot op het laatste moment ongemeen spannende claimemissie heeft Ebusco uiteindelijk het beoogde bedrag opgeleverd. Het bedrijf ziet woensdagochtend ruim 27 miljoen euro op de bankrekening binnenstromen. Geld dat letterlijk van levensbelang is. Zonder deze kapitaalsverhoging zou de e-bussenbouwer, met een notering in de Amsterdamse smallcap-index, op een faillissement zijn afgestevend.
Ebusco heeft bijna 44 miljoen nieuwe aandelen uitgegeven, tegen een uitgifteprijs van 82 eurocent per aandeel. Dat komt neer op een opbrengst van 36 miljoen euro. Dat het resultaat in harde contanten (27,7 miljoen euro) lager is, komt doordat de twee grootste aandeelhouders, oprichter en tot voor kort bestuursvoorzitter Peter Bijvelds en ING, maar beperkt meedoen met de emissie.
Hun bijdrage bestond vooral uit het omzetten van leningen in aandelen. Onlangs werd bekend dat Bijvelds in augustus van dit jaar een lening heeft verstrekt van 3,5 miljoen euro. Die vordering wordt in het kader van de herfinanciering omgezet in aandelen. Daarbovenop heeft Bijvelds voor 1,5 miljoen euro ingetekend op nieuwe aandelen uit de claimemissie. ING heeft voor ruim 2,6 miljoen euro meegedaan met de aandelenuitgifte; één miljoen euro door het omruilen van schuld in aandelen, plus een aanvullende storting van 1,6 miljoen euro.
1. Waarom was de claimemissie ook alweer noodzakelijk?
De claimemissie was een eerste horde om Ebusco te reanimeren. Toen deze op 8 november werd gelanceerd, was het bedrijf platzak. In het ruim 350 pagina’s tellende prospectus ter gelegenheid van de aandelenuitgifte, schreef bestuursvoorzitter Christian Schreyer, die afgelopen zomer Bijvelds opvolgde, dat Ebusco in grote financiële nood verkeerde en “ongeveer nul euro” in kas had.
Het nu opgehaalde geld is hard nodig om vier acute financiële gaten te dichten. Ruim zes miljoen euro is nodig voor de betaling van drie financiers, die Ebusco voorzien van een garantiefaciliteit. Het bedrijf kon de afgelopen maanden niet voldoen aan de afspraken die het met deze financiers had gemaakt. Zij knepen even een oogje dicht, maar wel onder de voorwaarde dat ze alsnog betaald zouden worden uit de emissieopbrengst. Een bedrag van 4,5 miljoen euro is gereserveerd voor de Belastingdienst, vanwege achterstallige btw-afdrachten en loonbelasting. Zeven miljoen euro is bestemd voor de meest urgente openstaande rekeningen van enkele leveranciers en 12 miljoen euro gaat op aan salarissen, huurpenningen, advieskosten en algemene operationele kosten.
Ebusco raakte de afgelopen anderhalf jaar in alsmaar grotere problemen. Bestelde bussen konden niet op tijd geleverd worden, er kwamen meerdere omzet- en winstwaarschuwingen en het bedrijf zag vele bestuurders komen en gaan. In de zomer leidde de opeenstapeling van tegenvallers zelfs tot een nijpend liquiditeitstekort. Het opschalen van de productie van de nieuwe Ebusco 3.0 mislukte. Het oude bestuur wilde deze bus op meerdere locaties produceren en assembleren. Niet alleen in de productiehal in Deurne en de nieuw neergezette fabriek in het Franse Rouen, maar ook bij onderaannemers in (vooral) China en Portugal. Deze stap moest op korte termijn de leveringsbetrouwbaarheid en brutomarge verbeteren en Ebusco in staat stellen de verwachte groei van de orderportefeuille op te vangen.
Het liep anders. Onvoldoende ervaring met dergelijke ingrijpende verandertrajecten, een tekort aan vakkundig personeel en verstoringen in de toeleveringsketen braken het bedrijf op. Het gevolg van de verkeerd uitgepakte productiestrategie was dat de cash eruit vloog. Veel geld zat vast in voorraden en onderhanden werk. Ook heeft Ebusco veel geïnvesteerd in nieuwe productielocaties, zonder dat daar voldoende inkomsten tegenover stonden.
In de tweede helft van dit jaar kwam de bussenproductie vrijwel tot stilstand, waardoor klantrelaties nog verder onder druk kwamen te staan. Diverse afnemers annuleerden hun bestellingen en Ebusco stond zelfs in de rechtbank tegenover klant Qbuzz, die volgens de bussenfabrikant ten onrechte een overeenkomst voor 45 bussen had verscheurd omdat leveringsafspraken herhaaldelijk niet waren nagekomen. Ebusco verloor de procedure.
2. Is het voortbestaan van Ebusco met deze claimemissie veiliggesteld?
Zeker niet. De eerste 27,7 miljoen euro is weliswaar binnen, maar het bestuur moet nog tientallen miljoenen euro’s extra bij elkaar rapen. Ebusco-topman Schreyer had al eerder gewaarschuwd dat er na een succesvolle claimemissie nog altijd een tekort van ruim 25 miljoen euro zou zijn.
Hij moet nu als een speer aan het werk om het nijpende liquiditeitsprobleem op te lossen. De verkoop van 61 bussen aan bestaande klanten is een belangrijke stap die volgens Schreyer kansrijk is. Het gaat om bussen die Ebusco nagenoeg gereed heeft, maar waarvoor klanten hun order eerder hebben geannuleerd. Na enkele aanpassingen moeten die voertuigen hun weg vinden richting andere klanten.
Ook wil Ebusco de druk op de kaspositie verminderen door een regeling met leveranciers te treffen over openstaande facturen waarvan de betalingstermijn is verstreken. Zo wil Schreyer vorderingen in termijnen gaan betalen in plaats van in één keer, probeert hij lagere boetebetalingen te bedingen en wil hij een door Ebusco te betalen rekening wegstrepen tegen een vordering op dezelfde partij. Verder wil de bussenbouwer zijn leveranciers standaard later gaan betalen. Gezien de nog altijd penibele situatie waarin het bedrijf verkeert, is de grote vraag in hoeverre Ebusco voldoende onderhandelingskracht heeft. Volgens Schreyer is “een significant aantal toeleveranciers” bereid Ebusco te helpen.
Het zijn stuk voor stuk acties die uit nood geboren zijn en die niet kunnen wachten. Voor de levensvatbaarheid van het bedrijf is uiteindelijk van belang dat Ebusco de productie en levering van zijn bussen op de rails krijgt, en weet te versnellen. Ook moeten potentiële klanten natuurlijk bij het bedrijf uit Deurne blijven aankloppen. De concurrentie van partijen als VDL, Mercedes-Benz, MAN en het Chinese BYD is fel. Ebusco heeft zichzelf ten doel gesteld om aan het einde van volgend jaar (2025) maandelijks 40 tot 50 bussen te produceren. Dit jaar waren dat er gemiddeld 15 per maand.
3. was even heel spannend. Wat heeft ervoor gezorgd dat de claimemissie toch is geslaagd?
Het succes van de claimemissie was afhankelijk van één vraag. Kan Ebusco voldoende nieuwe beleggers interesseren voor de aandelen die beschikbaar komen doordat een deel van de bestaande aandeelhouders de claimrechten waardeloos laat aflopen?
Het was duidelijk dat een substantieel deel van het aandeelhoudersbestand onvoldoende vertrouwen in de toekomst van Ebusco had om nieuw geld bij te storten. De koers van de claim – die het recht gaf om 3 nieuwe aandelen te kopen voor 0,82 euro per stuk – daalde tot slechts enkele centen tegen het einde van de handelsperiode (maandag 18 november).
Woensdag bleek (inderdaad) dat Ebusco voor bijna 16 miljoen aandelen een andere koper heeft moeten zoeken. Dit is ongeveer 35 procent van het totaal van de 44 miljoen nieuwe aandelen.
Als je de bedragen hierboven optelt, komen ze na de emissie tekort om alle partijen te kunnen betalen. Dus ik vraag me af hoe dat geregeld wordt/is.