Wat in de discussie opvalt is onder andere weer de onduidelijkheid van doel en oplossing.
Dit is niet zo verwonderlijk, wanneer we inzien dat een politiek doel, na uitruil van kartel standpunten, aan de bevolking voorgelegd wordt als een PROBLEEM en een OPLOSSING voor dat probleem.
Nadat velen zich over de stelling dat we te maken hebben met een PROBLEEM hebben gebogen, was de uitkomst vrij eenduidig, dat als we al te maken hebben met een probleem, dat toch niet het probeem is wat de politiek ons voorgehouden heeft.
Een niet duidelijk zijnd probeem oplossen, dat is uiteraard vragen om veel fantasie.
Kunnen we het de politiek kwalijk nemen dat deze situatie is ontstaan?
De analyse kan zijn, dat ONZE democratie, zoals die nu gestalte heeft gekregen, niet is opgewasen tegen de vraagstukken die aan de orde zijn.
De vraagstukken vragen om KENNIS om problemen op te lossen, die niet meer in de orde zijn van de vraagstukken van een vorige periode in de geschiedenis.
Er is een andere invulling nodig, die vraagt om een bestuur, met vaardigheden, om zowel probleemstelling als oplossing via democratische middelen te kunnen begeleiden.
Een vorm van zakenkabinet, waarbij een pragmatisch, doelgerichte aanpak zonder verborgen agenda's mogelijk is, lijkt het onderzoeken waard.