'Als ze een keer 40 zijn kunnen ze dan aan kinderen beginnen.'
En dat is dus steeds vaker te zien, op het schoolplein...
Heeft ook met 2 dingen te maken: langer doorstuderen én 'genieten'.
'Sabbatical' na de studie, wereldreis na de studie: dat was er 'vroeger' niet bij: uit met de (studie)pret, en aan het werk!
Aan het werk gaan wordt uitgesteld, en vaak wordt werk gezien als hinderlijke onderbreking van de vrije tijd, zo zie ik om mij heen.
Er is/wordt veel te veel gepamperd, veel te lang doorgestudeerd.
En ja: dan is het al op vrij jonge leeftijd verdraaid lastig, om écht aan de slag te gaan, zeker als men naast het werk óók nog het 'studentenleven' wil blijven leiden: de kroeg met de inderdaad vaak uitgebreide kennissenkring, en óók jaarlijks 1 of meer vakanties...
Dan wil je dat leven niet graag opgeven voor een kind.
Nóg een jaartje wachten...
En nog één jaartje...
En als 'het' dan eindelijk uitkomt, willen de eierstokken opeens niet meer zo goed...
Geen nog: IVF voor veel geld...
Spanning...
Wéér niks...
Oeps: ik ben nu al 37...
Eindelijk gelukt!
Moet je tegen je 40e je leven omgooien...
Valt toch wel tegen, naast je werk een paar keer per nacht je nest uit: voeden, kind huilt...
Paar jaar later, zondag 05.30: mamma, mag ik al uit bed? Zijn jullie al wakker? Pappa, ik heb honger!
Tsja: het leven is nu eenmaal errug kort, ook al denk je op je 25e, je hele leven nog vóór je te hebben...