Rex schreef op 4 oktober 2013 10:26:
Ik heb nog eens zitten malen over de interventiewet.
Nu toch steeds meer duidelijk wordt dat de MOF te voortvarend heeft ingegrepen op grond van een ondeugdelijk voorstelling van zaken (en/ook/vooral door een weeffoutje in de wet waardoor de DNB niet kon ingrijpen op holding-nivo, dat mocht de DNB onder de interventiewet alleen op vergunninghouder nivo..... wettelijk broddelwerk)
zou je eigenlijk in alle redelijkheid moeten terugvallen op (de rationale van de wetgever achter) het bevoegdheden instrumentarium van de DNB onder de interventiewet:
De belangrijkste nieuwe bevoegdheden van DNB waren:
--de verkoop van de probleeminstelling aan een private partij door de overdracht van aandelen;
--de overdracht van de deposito’s van de probleeminstelling aan een private partij met financiering van het depositogarantiestelsel;
--de overdracht van activa en/of passiva van de probleeminstelling aan een private partij. De splitsing van de probleeminstelling in een good/bad bank wordt hiermee mogelijk.
--Voor het geval er geen private koper voorhanden is, kan ook aan een overbruggingsinstelling worden overgedragen, die de probleeminstelling of onderdelen daarvan tijdelijk overneemt.
REX: DIT LAATSTE HAD DUS PRIMA DE OVERDRACHT AAN DE STAAT/MOF KUNNEN ZIJN
EN DAN KOMT HET!
HET ‘no-creditor-worse-off’ principe :
--in geval van een overdracht van een deel van de activa en een deel van de passiva moet worden voorkomen dat de crediteuren van de probleeminstelling daardoor worden benadeeld.
Dus door de weeffout van de wet (DNB kon niet delen van SNS holding aan de Staat als overbruggingsinstelling overdragen) werden wij opeens niet beschermd door het DOOR DE WETGEVER EXPLICIET BEDOELDE EN BENOEMDE 'no-creditor-worse-off" principe.
Gezien de fouten van de overheid kan Ondernemers Kamer dus niet anders dan waarderen onder het:
tromgeroffel............
‘no-creditor-worse-off’ principe.