Rekyus schreef op 20 oktober 2016 14:51:
Hier en daar worden op dit forum conclusies getrokken over de waarde van het voba molecuul die niet gebaseerd zijn op enige serieuze evaluatie van de klinische resultaten van het fase 2b onderzoek. Het middel heeft het eindpunt niet gehaald en het onderzoek zou moeten stop gezet worden. Ik ben als belegger blij dat degenen die deze meningen verkondigen, niet aan het roer zitten van de onderneming Ablynx.
Eerst maar de Gordiaanse knoop ontwarren, die het ‘primaire eindpunt’ lijkt te zijn.
ACR20 is een meetinstrument, een zogenaamde ‘primary outcome measure’. Het wordt gebruikt om bij een individuele patiënt om aan de hand van strak gedefinieerde criteria te bekijken en vast te stellen of tenminste aan die criteria is voldaan. In dat geval is er sprake van, dat het ‘primary endpoint’ bij die patiënt gehaald. Vervolgens gaat men turven hoeveel maal dat is gebeurd en komt men in geval van de fase 2B combinatietherapie studie met voba in 4 verschillende doseringen tot de conclusie, dat na 24 weken respectievelijk 74%, 79%, 72% en 74% van de dubbelgeblindeerd behandelde groep dat het eindpunt heeft gehaald. Dat is het, meer is er niet.
Vervolgens blijkt dat de placebogroep na 24 weken 74% heeft gescoord. Wanneer op grond van die uitkomst wordt geponeerd dat voba het eindpunt heeft niet gehaald, bedoelt men wat anders, namelijk er geen statistisch significant verschil is tussen placebo en het experimentele geneesmiddel. Dat impliceert dat er tevoren bepaald zou zijn, dat indien er een verschil tussen beide groepen optreedt, hoe groot dat verschil (5 procentpunten, 10, 25 of nog meer?) zou mogen zijn. Dat verschil zou moeten zou klinisch relevant moeten zijn. In dit stadium van onderzoek gebeurt dat eigenlijk nooit. Daarvoor is de kennis ontoereikend en bestaan er bovendien geen uniforme opvattingen bij klinisch onderzoekers.
Op basis van de ACR20 responsen kan men dus met even veel gemak tot de conclusie komen, dat de score van 79% voor voba 150mg/Q4W tegenover de 74% score in de placebogroep een significante uitkomst is voor het onderzochte middel, immers 5 procentpunten verschil. Vandaar ook dat ik eerder hier op dit forum hebt opgemerkt dat het niet juist is te stellen dat voba zijn eindpunt niet heeft gehaald, noch op formele gronden (zie hierboven), noch inhoudelijk (zie hieronder).
Voor ACR20 geldt dat het eindpunt door de patiënt is gehaald zodra tenminste is voldaan aan de gestelde criteria. Hoe veel beter dan deze ondergrens wordt niet meegenomen in de evaluatie (d.i. dichotomie in de uitkomsten). Het is dus heel goed mogelijk dat de behandelde groep veel beter scoort dan de placebogroep, maar deze ‘outcome measure’ laat dat niet zien.
De scores van de ACR50 resp. 70 wijzen wel degelijk in die richting. Die zijn immers uitstekend. Daarnaast zijn er nog tal van andere waardebepalingen gedaan die wijzen op de goede tot zeer goede kwaliteiten van het voba molecuul (DAS28 e.a). Dus ook inhoudelijk kun je onmogelijk stellen dat het molecuul zijn ‘eindpunt’ niet heeft gehaald. Het tegendeel is waar, voba heeft naar mijn stellige mening wel degelijk toekomst.
Het stopzetten van het onderzoek is dientengevolge de slechts denkbare keuze die het bestuur van Ablynx kan maken. Een beslissing die bovendien ook nog een ongunstig afstraalt op het hele ‘nanobody’ platform.
Los van het bovenstaande ben ik van mening dat men zich bij Ablynx bij de publicatie van de mono- en combinatietherapieresultaten in juli en augustus jl. onvoldoende heeft gerealiseerd, hoe de buitenwereld tegen het ontbreken van een placebogroep en de opvallend hoge placeboscore zou aankijken. Namelijk negatief respectievelijk zeer negatief. Onder buitenwereld reken ik AbbVie niet. Die wist op voorhand met zijn grote kennis op het gebied van het klinisch onderzoek naar RA-middelen hoe het scenario zich zo ongeveer zou voltrekken. De bescheiden verzekeringspremie in de vorm van de financiering van het fase 2 onderzoek was ook al in een eerder boekjaar betaald. Geen centje pijn dus.