A3aantje schreef op 17 februari 2017 13:36:
[...]
Nee, ik verhuur alleen aan bekenden en die haal ik het vel niet over de neus
Hoe is dat bezit van die pandjes ontstaan?
.
Mijn schoonouders woonden vrij ver bij ons vandaan en toen ze ouder werden vonden wij dat ze in de buurt van één van hun kinderen moesten gaan wonen.
Gezien hun leeftijd wilden ze geen huis meer kopen en dat heb ik toen dus gedaan en ze wilden gewoon huur betalen. Echter toen was de belastingwetgeving anders dan nu. Alle huurinkomsten moest je opgeven als inkomen en alle kosten mocht je aftrekken. Aangezien ik toen 52% belasting betaalde hebben we toen de huur op 50 gulden per maand gezet en verder gaven ze aan hun dochter de jaarlijkse belastingvrij schenking van 5000 gulden in plaats van huur. En alle kosten, zoals servicekosten van de VVE trok ik van de belasting af en op die manier kreeg ik dus weer 52% via de belasting terug. Uiteraard kwam er na een paar jaar een vraag van de belastingdienst waarom er maar zo weinig huur werd betaald, want de opbrengst was altijd negatief in de belastingaangifte. Er kwam zelfs een inspecteur langs en wij hebben gewoon verteld hoe de vork in de steel zat. Hij moest bekennen dat het een slimme constructie was, die hij nog nooit meegemaakt had, maar dat het wettelijk goed zat. Nergens staat in de wet dat je verplicht ben om een hogere huur te vragen.
Later bij het invoeren van het nieuwe belastingstelsel met box 3 was die lucratieve deal niet meer mogelijk. Je moest toen alleen de WOZ-waarde opvoeren (de zzg 4% rendement met daarover 30% belasting), huurpenningen hoefde je niet meer op te voeren, maar je kon ook geen kosten meer aftrekken.
Toen hebben we de huur verhoogd naar de uiterste grens van de huursubsidie en een nieuwe constructie verzonnen, alleen nu anders om, hoge huur vangen en aan ouders jaarlijks een schenking doen.
Die ouders zijn enkele jaren terug overleden en de woning kwam weer vrij.
En die verhuur ik dus alleen aan bekenden. Ik hoef er geen Pool, Bulgaar of andere nationaliteit in.
Dezelfde constructie heb ik gedaan met een ander familielid.
Het eerste appartement kocht ik in 1986 voor 72.000 gulden. Het was 6 jaar oud, maar ook toen was de woningmarkt in elkaar gestort. De appartementen hadden 120.000 gulden gekost en de eerste kopers kregen een subsidie van ca. 25.000 gulden erop. Voor een gezin met kinderen is het te klein, dus er woonde alleen ouderen en vrijgezellen. Eén van die vrijgezellen kreeg ineens kennis aan een vrouw en wilde zijn appartement verkopen, maar kon het niet kwijt. Gekscherend vroeg hij of ik het niet wilde kopen en eigenlijk niet zo bedoeld zei ik dat ik 55.000 gulden er voor wilde betalen. Hij was klaarblijkelijk zo verliefd op die vrouw (had ook een eigen huis) dat hij ja zei en toen had ik er twee. En in die tweede zijn dus ook kennissen gaan wonen.