Heren, als ik zo vrij mag zijn een bijdrage aan dit superdraadje te mogen doen;
Een correctie van de huizenbubble (ik denk toch dat de term bubble gerechtvaardigd is) was onvermijdelijk. In de randstad kostte en rijtjeshuis tussen de 250k en 275k + kosten koper. In dit voorbeeld gebruik ik woningen, gebouwd in de jaren 80 en 90 en dus in het guldentijdperk.
Wat kostte een tussenwoning nieuw destijds? 150.000 gulden (ca. € 70.000,-) ongeveer?
Het paradigma dat inmiddels totaal ingestort is, was dat de huizenprijzen tot in de eeuwigheid bleven stijgen. Ik bedoel, ik heb zelf in een huurwoning gewoon, bouwjaar 1990, dat mij door de woningcorporatie te koop werd aangeboden voor € 265.000, een "korting" van € 7.500,- omdat ik huurder was en als eerste het recht op koop kreeg aangeboden.
Ik ben blij dat ik daar niet voor gekozen heb, maar wil wel benadrukken dat ik echt geen plezier beleef aan de problemen die ontzettend veel mensen hebben die een torenhoge hypotheekschuld hebben en een onderwaarde. Dit is geen situatie waar ikzelf grappen en grollen over maak, dit is in en intriest.
Maar, ik zeg wel, wetende dat die woning in 1990 werd gebouwd en een nieuwwaarde had van ca. NLG 150.000,- / € 70.000,- en dan in 2007 te koop werd aangeboden voor rond de
€ 275.000,- / NLG 606.000,- was voor mij althans deels de reden om te vertrekken uit de randstad en voorlopig niets meer te kopen. Toevallig genomen en niet omdat ik al wist van komende crises of een aanstaande huizencrash. En er zijn natuurlijk nóg veel meer voorbeelden van huizen die eind jaren 40 zijn gebouwd, gekocht zijn voor NLG 12.000,-/€5.500,- en verkocht werden voor NLG 550.000,- / € 250.000,-. Nu wetende dat we gesuckerd zijn met de NLG/EUR omruilkoers is het nog veel triester....
Die beslissing nam ik om andere redenen, maar nu de huizenmarkt aanzienlijk in waarde gedaald is en blijft dalen, kun je dan niet anders concluderen dat het deels een correctie is en deels het gevolg van werkeloosheid, slechte economische vooruitzichten, inflatie, onzekerheid over je arbeidscontract, aanpassingen van de HRA, een revolutie in de Eurozone met slechts pleisters op de wonde, het invoeren van het ESM-gedrocht, vertrouwensverlies in de politiek, anti-Europa sentiment en andere zaken die hierop van invloed zijn?
Er zijn mensen die hun huis verkocht hebben voor de ellende en zijn gaan huren, met een spaarpotje op de bank. Maar ook dit is schijnveiligheid, want wat is dat digitale of papieren geld nu eigenlijk waard? Ik huur momenteel en ik kan op dit moment even geen voordeel opnoemen waarom ik niet een woning ga kopen. In deze tijd, met een alsmaar zakkende huizenmarkt en komende HRA-aanpassingen is dit wellicht te vroeg. Het ultieme "instapmoment" zal erg moeilijk te bepalen zijn, ik zou in elk geval met een andere gedachte een huis kopen en geen hypotheek afsluiten. Gewoon een huis kopen om een dak boven je hoofd te hebben en dusdanig lage maandlasten te hebben dat je wat klappen kunt incasseren als de hele bende in elkaar stort. Maar, dan kun je misschien NET ZO GOED een hypotheek nemen, want ALS de bende in elkaar stort, stort ook je schuld in.
Het is dus een kwestie die je vanuit verschillende perspectieven kunt bekijken, maar onroerend goed als investering in deze markt, lijkt mij persoonlijk momenteel een riskante onderneming. Helaas volledig liquide zijn is net zo gevaarlijk, de rente compenseert de inflatie geenszins, dus met VRH erbij teer je jaarlijks in, verlies van vermogen is een absoluut feit. En, aangezien partijen als de PvdA mensen met een "vermogentje" hoger wil gaan belasten kun je je lol nog op als je geld op een bank hebt staan. Als die bank dan ook nog eens een paar fijne downgrades krijgt, krijg je dat heen en weer geschuif weer, kortom, misschien is het tijd om lekker ordinair te gaan overconsumeren, een ongelovelijke dikke auto kopen die minimaal 1:6 rijdt, een 3D LED-TV van 3 meter enzovoorts enzovoorts.
Het is slechts een idee, want valt er nog wel iets te genieten binnen nu en 6 maanden, dat vraag ik me met de dag steeds meer af.
Dank U heren!