FvR schreef op 29 mei 2013 15:06:
[...]
Er is een verschil tussen een dwang tot betaling van iets wat door heel veel mensen als normaal wordt beschouwd, en een dwang waarbij jou hele zijn wordt ontkent. Christenen in het Midden Oosten, homo's in heel veel landen, wordt hun identiteit ontzegt, men wordt vervolgd omdat men anders is dan de rest.
Daar zit een heel verschil in. Jij mag hier in alle vrijheid je ideeen neerpennen, lezingen geven, demonstraties organiseren etc. En je mag hier kiezen voor euthanasie, je mag trouwen als homopaar, kinderen adopteren als homopaar etc etc. De enige dwang is tot het betalen van belasting, maar ook daarvoor zijn heel veel mogelijkheden tot ontwijking, jouw grote idool Toine Manders geeft er -zonder gevaar voor eigen leven- zelfs lezingen over.
Mijn argument is dat als je je minder blindstaart op die belastingdwang, je dan een heleboel vrijheden ziet hier, die voor het gros van de wereld niet is weggelegd. In al die andere (bijna altijd minder vrije) landen zul je echter ook niet ontsnappen aan je belastingverplichting.
Jij staart je zo blind op de dwang die je ervaart, dat je niet meer ziet wat je hier hebt. Een hele goede vriend van mij is zijn geboorteland (Iran) moeten ontvluchten omdat hij westerse muziek (blues) speelde, en een CD had uitgebracht waar een afbeelding op stond van een fles sterke drank. Hij ervaart hier vrijheid zoals hij letterlijk nog nooit heeft meegemaakt.
De dwang die jij ervaart is onvergelijkbaar met dit soort dwang. Jij kunt je dwang afkopen, bij die andere dwang moet je jezelf inleveren, en hopen dat je het overleefd, en dat is echt anders dan een stuk van "de vruchten van je arbeid" inleveren.
Jou identiteit als mens, als homo, of wat dan ook wordt nooit ter discussie gesteld, en daar zit hem het verschil. Dit is dus ook niet "iets verzinnen wat erger is"; hierin zit hem de vraag of je in de kern mag zijn wie je bent of niet. Jij mag zijn wie je bent, je hebt alleen een belastingplicht.